ندارد. اگر چه احتياط مستحب آنست كه آنها را هم حركت ندهد.
(مسأله 962) اگر موقع خواندن حمد و سوره، يا خواندن تسبيحات بي اختيار بقدرى حركت كند كه از حال آرام بودن بدن خارج شود، بنابر احتياط بايد بعد از آرام گرفتن بدن، آنچه را در حال حركت خوانده دوباره بخواند.
(مسأله 963) اگر در بين نماز از ايستادن عاجز شود، بايد بنشيند، و اگر از نشستن هم عاجز شود، بايد بخوابد، ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى از ذكرهاى واجب را نگويد.
(مسأله 964) تا انسان مىتواند ايستاده نماز بخواند، نبايد بنشيند، مثلا كسى كه در موقع ايستادن بدنش حركت مىكند، يا مجبور است به چيزى تكيه دهد، يا بدنش را مختصرى كج كند، بايد به هر طور كه مىتواند ايستاده نماز بخواند، ولى اگر به هيج قسم نتواند بايستد، بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند.
(مسأله 965) تا انسان مىتواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند بايد هر طور كه مىتواند بنشيند و اگر به هيچ قسم نمىتواند بنشيند بايد بطورى كه در احكام قبله (در مساله 776) گفته شد به پهلوى راست بخوابد، و اگر نمىتواند، به پهلوى چپ بخوابد، و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد، بطورى كه كف پاهاى أو رو به قبله بأشد.
(مسأله 966) كسى كه نشسته نماز مىخواند، اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد، و ركوع را ايستاده بجا آورد، بايد بايستد، و از حال ايستاده به ركوع رود، و اگر نتواند، بايد ركوع را هم نشسته بجا آورد (مسأله 967) كسى كه خوابيده نماز مىخواند، اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد مقداري را كه مىتواند، نشسته بخواند و نيز اگر مىتواند بايستد بايد مقداري را كه مىتواند، ايستاده بخواند. ولى تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزى از اذكار واجب را نخواند.
(مسأله 968) كسى كه نشسته نماز مىخواند اگر در بين نماز بتواند بايستد بايد