جلوى آن آمده مسح كند چنين مسحى باطل است.
(مسأله 255) بعد از مسح سر بايد با ترى آب وضو كه در دست مانده روى پاها را از سر يكى از انگشتها تا بر آمدگى روى پا مسح كند و احتياط واجب آنست كه تا مفصل مسح نمايد و واجب است پاى راست را با دست راست و پاى چپ را با دست چپ مسح نمايد. و احتياط واجب آنست كه مسح پاى راست را جلوتر از مسح پاى چپ انجام دهد.
(مسأله 256) پهناى مسح پا به هر اندازه بأشد كافيست، ولى بهتر آنست كه به اندازه پهناى سه انگشت بسته بلكه تمام روى پا را با تمام دست مسح نمايد.
(مسأله 257) واجب آنست كه در مسح پا، دست را بر سر انگشتها بگذارد و بعد به پشت پا بكشد يا آن كه دست را به مفصل گذاشته و تا سر انگشتها بكشد نه آن كه تمام دست را روى پا بگذارد و كمي بكشد.
(مسأله 258) در مسح سر و روى پا بايد دست را روى آنها بكشد و اگر دست را نگهدارد و سر يا پا را به آن بكشد وضو باطل است، حتى اگر موقعى كه دست را مىكشد سر يا پا مختصرى حركت كند اشكال دارد.
(مسأله 259) جاى مسح بايد خشك بأشد و اگر بقدرى تر بأشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است. ولى اگر ترى آن بقدرى كم بأشد كه رطوبتى كه بعد از مسح در آن ديده مىشود بگويند فقط از ترى كف دست است اشكال ندارد.
(مسأله 26) اگر براى مسح، رطوبتى در كف دست نمانده بأشد نمىتواند دست را با آب خارج تر كند، بلكه بايد از صورت يا ساير اعضاى وضو رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد مگر آن كه به واسطه گرماى شديد و مانند آن نگهدارى رطوبت دست ممكن نباشد كه در أين صورت بنابر أقوى بايد دست را با آب خارج تر كند و با آن مسح نمايد و احتياط آن است كه تيمم هم بنمايد.
(مسأله 261) اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر بأشد سر را با همان رطوبت مسح كند، و براى مسح پاها از صورت يا ساير اعضاى وضو رطوبت بگيرد.