(مسأله 344) كسى كه بايد با وضو يا غسل جبيره أي نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر أو بر طرف نمىشود، مىتواند در أول وقت نماز بخواند ولى اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر أو بر طرف شود، احتياط واجب آنست كه صبر كند، و چنانچه عذر أو بر طرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيره أي بجا آورد. ولى در صورتي كه أول وقت نماز را خواند و تا آخر وقت عذرش بر طرف شد، لازم است وضو گرفته يا غسل كرده و نماز را اعاده نمايد.
(مسأله 345) اگر انسان براى مرضى كه در چشم أو است موى چشم (مژه) خود را بچسباند بايد بنابر احتياط واجب وضو يا غسل جبيره أي بجا آورد و تيمم هم بنمايد.
(مسأله 346) كسى كه نمىداند وظيفه اش تيمم است يا وضوى جبيره أي بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
(مسأله 347) نمازهايى را كه انسان با وضوى جبيره أي خوانده و تا آخر وقت عذرش مستمر بوده صحيح است، و مىتواند با آن وضو نمازهاى بعدى را نيز بجا آورد.