زحمت بأشد بعدا حج كند و اگر به هيچ قسم نتواند حج برود، چنانچه كسى أو را براى حج أجير كند بايد به مكة رود و حج كسى را كه براى أو أجير شده بجا آورد و تا سال بعد در مكة بماند و براى خود حج نمايد. ولى اگر ممكن بأشد كه أجير شود و اجرت را نقد بگيرد و كسى كه أو را أجير كرده راضى شود كه حج أو در سال بعد بجا آورده شود، بايد سال أول براى خود و سال بعد براى كسى كه أجير شده حج نمايد.
(مسأله 2039) اگر در سال أولى كه مستطيع شده به مكة رود و در وقت معينى كه دستور داده اند به مشعر الحرام نرسد، چنانچه در سالهاى بعد مستطيع نباشد حج بر أو واجب نيست، ولى اگر از سالهاى پيش مستطيع بوده و نرفته اگر چه به زحمت بأشد بايد حج كند.
(مسأله 2040) اگر در سال أولى كه مستطيع شده حج نكند و بعد به واسطه پيرى يا مرض و ناتوانى نتواند حج نمايد و نااميد بأشد از أين كه بعدا خودش حج كند بنابر احتياط ديگرى را از طرف خود بفرستد و در صورتي كه بعدا قدرت پيدا كرد خودش نيز حج نمايد، بلكه اگر خودش قدرت پيدا نكرد بعد از مردنش بنابر احتياط از طرف أو حج بجا مىآورند، و هم چنين است اگر در سال أولى كه به قدر رفتن حج مال پيدا كرده به واسطه پيرى يا مرض يا ناتوانى نتواند حج كند و نااميد از توانائى خود بأشد. و در تمام أين صور بنابر احتياط واجب چنانچه منوب عنه مرد بأشد بايد نائب صروره بأشد يعنى كسى كه اولين مرتبه حج رفتن أو بأشد.
(مسأله 2041) كسى كه از طرف ديگرى براى حج أجير شده بايد طواف نساء را نيز از طرف أو بجا آورد و بنابر احتياط يك طواف نساء ديگر نيز براى خود بجا بيآورد و در صورتي كه طواف نساء را ترك كند زن بر آن أجير حرام مىشود.
(مسأله 2042) اگر طواف نساء را درست بجا نياورد يا فراموش كند چنانچه بعد از چند روز يادش بيايد و از بين رآه بر گردد و بجا آورد صحيح است. و در صورت فراموشى، چنانچه بر گشتن برايش مشقت داشته بأشد مىتواند نائب بگيرد.