ميوه آن درختها را فروخته و از قيمتش استفاده كند، زيادى قيمت باغ تا زمانيكه به فروش نرسيده خمس ندارد.
(مسأله 1769) اگر درخت بيد و چنار و مانند اينها را بكارد بايد هر سال خمس زيادى آنها را بدهد. و هم چنين اگر مثلا از شاخه‌هاى آن كه معمولا هر سال مىبرند استفاده أي ببرد و به تنهائى يا با منفعتهاى ديگر كسبش از مخارج سال أو زياد بيايد در آخر هر سال بايد خمس آن را بدهد.
(مسأله 1770) كسى كه چند رشته كسب دارد مثلا اجاره ملك مىگيرد و خريد و فروش هم مىكند يا أين كه تجارت و زراعت مىكند بايد خمس آنچه را كه در آخر سال از مخارج أو زياد مىآيد بدهد. و چنانچه از يك رشته نفع ببرد و از رشته ديگر ضرر كند مىتواند ضرر يك رشته را به نفع رشته ديگر تدارك نمايد.
(مسأله 1771) خرجهائى را كه انسان براى بدست آوردن فائده مىكند مانند دلالى و باربرى، مىتواند از منفعت كسر نمايد و نسبت به آن مقدار خمس لازم نيست.
(مسأله 1772) آنچه از منافع كسب در بين سال به مصرف خوراك و پوشاك و اثاثيه و خريد منزل و عروسى پسر و جهيزيه دختر و زيارت و مانند اينها مىرساند، در صورتي كه از شأن أو زياد تر نباشد و زيادة روى هم نكرده بأشد خمس ندارد.
(مسأله 1773) مالى را كه انسان به مصرف نذر و كفاره مىرساند جزء مخارج ساليانه است. و نيز مالى را كه به كسى مىبخشد يا جائزه مىدهد در صورتي كه از شان أو زياد تر نباشد از مخارج ساليانه حساب مىشود.
(مسأله 1774) اگر انسان در شهري بأشد كه معمولا هر سال مقداري از جهيزيه دختر را تهيه مىكنند، چنانچه در بين سال از منافع آن سال جهيزيه أي بخرد و از شأنش زياد تر نباشد خمس آن را لازم نيست بدهد. و اگر از شأنش زياد تر بأشد يا از منافع آن سال در سال بعد جهيزيه تهيه نمايد بايد خمس آن را بدهد.
(مسأله 1775) كسى كه از كسب و تجارت فائده أي برده اگر مال ديگرى هم دارد كه خمس آن واجب نيست، مىتواند مخارج سال خود را فقط از فائده كسبش تهيه