موارد احتياط را كاملا بداند.
(مسأله 1529) أجير بايد موقع نيت ميت را معين نمايد و لازم نيست اسم أو را بداند پس اگر نيت كند از طرف كسى نماز مىخوانم كه براى أو أجير شده أم كافيست.
(مسأله 1530) أجير بايد عمل را به قصد آنچه در ذمه ميت است بجا آورد و اگر عملي را انجام دهد و ثواب آن را براى أو هديه كند كافى نيست.
(مسأله 1531) بايد كسى را أجير كنند كه اطمينان داشته باشند عمل را انجام مىدهد.
(مسأله 1532) كسى را كه براى نمازهاى ميت أجير كرده اند اگر بفهمند كه عمل را بجا نياورده يا باطل انجام داده بايد دوباره أجير بگيرند.
(مسأله 1533) هر گاه شك كند كه أجير عمل را انجام داده يا نه همين كه مورد اطمينان بأشد و بگويد انجام داده أم كافى است و هم چنين اگر شك كند كه عمل أو صحيح بوده يا نه بنابر صحت آن بگذارد.
(مسأله 1534) كسى كه عذرى دارد مثلا نشسته نماز مىخواند نمىشود براى نمازهاى ميت أجير كرد اگر چه نماز ميت هم همان طور قضا شده بأشد.
(مسأله 1535) مرد براى زن و زن براى مرد مىتواند أجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد أجير به تكليف خود عمل نمايد.
(مسأله 1536) در قضاى نمازهاى ميت ترتيب واجب نيست مگر در نمازهائى كه أداء آنها ترتيب دارد مثل نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا از يك روز چنان كه سابقا گذشت.
(مسأله 1537) اگر با أجير شرط كنند كه عمل را بطور مخصوصى انجام دهد بايد همان طور بجا آورد و اگر با أو شرط نكنند بايد در آن عمل به تكليف خود و تكليف ميت رفتار نمايد اگر چه أين كار سبب تكرار عمل شود.
(مسأله 1538) اگر با أجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند بايد مقداري از مستحبات نماز را كه معمول است بجا آورد.