بأشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند و با أين تصميم بخوابد و تا اذان خواب بماند در صورتي كه عادت بيدار شدن قبل از اذان صبح را داشته و احتمال بيدار شدن را نيز بدهد. روزه اش صحيح است و احتياط آنست كه روزه آن روز را قضا نمايد.
(مسأله 1621) كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مىداند يا احتمال مىدهد كه اگر بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود چنانچه غفلت داشته بأشد كه بعد از بيدار شدن بايد غسل كند در صورتي كه بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند قضا بر أو واجب مىشود.
(مسأله 1622) كسى كه در شب ماه رمضان جنب است چنانچه نخواهد بعد از بيدار شدن غسل كند يا ترديد داشته بأشد كه غسل كند يا نه در صورتي كه بخوابد و بيدار نشود روزه اش باطل و قضا و كفاره لازم است.
(مسأله 1623) اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و يقين كند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود و تصميم هم داشته بأشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بيدار نشود بايد روزه آن روز را قضا كند و اگر از خواب دوم بيدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود بايد روزه آن روز را قضا كند و بنابر احتياط استحبابي كفاره نيز بدهد.
(مسأله 1624) مراد از خواب أول و دوم و سوم در صورتي كه انسان در خواب محتلم شود خوابى است كه بعد از بيدار شدن بخوابد و اما خوابى كه در آن محتلم شده خواب أول حساب نمىشود.
(مسأله 1625) اگر روزه دار در روز محتلم شود واجب نيست فورا غسل كند.
(مسأله 1626) هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده اگر چه بداند پيش از اذان محتلم شده روزه أو صحيح است.
(مسأله 1627) كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد هر گاه تا اذان صبح جنب بماند اگر چه از روى عمد نباشد روزه أو باطل است.