كند و به قصد أين كه آن چيز ملك آنان شود از طرف آنان نگهدارى نمايد وقف صحيح است.
(مسأله 2695) در أوقاف عامه از قبيل مدارس و مساجد و أمثال اينها بنابر احتياط قبض معتبر است.
(مسأله 2696) وقف كننده بايد بالغ و عاقل و با قصد و اختيار بأشد و شرعا بتواند در مال خود تصرف كند بنابر أين چون سفيه (يعنى كسى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مىكند) حق ندارد در مال خود تصرف نمايد، اگر چيزى را وقف كند صحيح نيست.
(مسأله 2697) اگر مالى را براى بچه أي كه در شكم مادر است و هنوز به دنيا نيامده وقف كند، بطلان وقف خالى از اشكال نيست، و سزاوار است كه احتياط ترك نشود، و اگر براى اشخاصى كه فعلا موجودند و بعد از آنها براى كساني كه بعدا به دنيا مىآيند وقف نمايد اگر چه در موقعى كه وقف محقق مىشود در شكم مادر هم نباشد، مثلا چيزى را بر أولاد خود وقف كند كه بعد از آنان وقف نوه‌هاى أو بأشد و هر دسته أي بعد از دسته ديگر از وقف استفاده كنند صحيح است.
(مسأله 2698) اگر چيزى را بر خودش وقف كند مثل آن كه دكانى را وقف كند عايدى آن را بعد از مرگ أو خرج مقبرة اش نمايند صحيح نيست، و نيز اگر مثلا مالى را بر فقرا وقف كند و خودش فقير شود بنابر احتياط نمىتواند از منافع وقف استفاده نمايد.
(مسأله 2699) اگر براى چيزى كه وقف كرده متولى معين كند بايد مطابق قرارداد أو رفتار نمايند. و اگر معين نكند چنانچه بر افراد مخصوصى مثلا بر أولاد خود وقف كرده بأشد اختيار با خود آنان است، و اگر بالغ نباشند اختيار با ولى ايشان است و براى استفاده از وقف اجازه حاكم شرع لازم نيست.
(مسأله 2700) اگر ملكي را مثلا بر فقرا يا سادات وقف كند يا وقف كند كه منافع آن به مصرف خيرات برسد در صورتي كه براى آن ملك متولى معين نكرده بأشد