و ديگرى عمدا نام خدا را نبرد آن حيوان حلال نيست.
(مسأله 2617) اگر بعد از آن كه حيواني را تير زدند مثلا در آب بيفتد و انسان بداند كه حيوان بواسطة تير و افتادن در آب جان داده حلال نيست، بلكه اگر نداند كه جان دادن آن فقط بواسطة تير بوده حلال نمىباشد.
(مسأله 2618) اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيواني را شكار كند شكار حلال است، و مال خود أو مىشود، ولى گذشته از أين كه گناه كرده بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد.
(مسأله 2619) اگر با شمشير يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح است با شرطهائى كه در مساله (2622) گفته شد حيواني را دو قسمت كنند و سر و گردن در يك قسمت بماند و انسان وقتى برسد كه حيوان جان داده بأشد، هر دو قسمت حلال است. و هم چنين است اگر حيوان زنده بأشد ولى به اندازه سر بريدن وقت نباشد، اما اگر به اندازه سر بريدن وقت بأشد و ممكن بأشد كه مقداري زنده بماند قسمتى كه سر و گردن ندارد حرام و قسمتى كه سر و گردن دارد، اگر سر آن را به دستوري كه در شرع معين شده ببرند حلال، و گر نه آن هم حرام مى بأشد.
(مسأله 2620) اگر با چوب يا سنگ يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح نيست حيواني را دو قسمت كنند، قسمتى كه سر و گردن ندارد حرام است و قسمتى كه سر و گردن دارد اگر زنده بأشد و ممكن بأشد كه مقداري زنده بماند و سر آن را به دستوري كه در شرع معين شده ببرند، حلال و گر نه آن قسمت هم حرام مىباشد.
(مسأله 2621) اگر حيواني را شكار كنند يا سر ببرند و بچه زنده أي از آن بيرون آيد چنانچه آن بچه را به دستوري كه در شرع معين شده سر ببرند حلال و گر نه حرام مىباشد.
(مسأله 2622) اگر حيواني را شكار كنند يا سر ببرند و بچه مرده أي از شكمش بيرون آورند چنانچه خلقت آن بچه كامل بأشد و مو يا پشم در بدنش روئيده بأشد پاك و حلال است.