سجده نمايد.
(مسأله 1066) كسى كه هيچ نمىتواند سجده نمايد بايد براى سجده با سر إشارة كند، و اگر نتواند بايد با چشمها إشارة نمايد، و اگر با چشمها هم نمىتواند إشارة كند بهتر است با دست و مانند آن براى سجده إشارة كند و در قلب نيز نيت سجده نمايد.
(مسأله 1067) اگر پيش از آن كه ذكر سجده را بگويد پيشانى أو بي اختيار از جاى سجده بلند شود، بايد سجده را دوباره بجا آورد و اگر بعد از ذكر پيشانى أو بي اختيار از جاى سجده بلند شود همان يك سجده حساب مىشود و نمى تواند آن را دوباره انجام دهد، و اگر نتواند سر را نگهدارد و بي اختيار دوباره بجاى سجده برسد، پس اگر ذكر نگفته بأشد بايد سر را بر دارد و سجده را دوباره انجام دهد.
(مسأله 1068) جائى كه انسان بايد تقيه كند مىتواند بر فرش و مانند آن سجده نمايد، و لازم نيست براى نماز بجاى ديگر برود، ولى اگر بتواند بر حصير يا چيزى كه سجده بر آن صحيح مىباشد، طورى سجده كند كه به زحمت نيفتد، نبايد بر فرش و مانند آن سجده نمايد.
(مسأله 1069) اگر روى تشك پر و مانند آن سجده كند، در صورتي كه بدن روى آن آرام نگيرد باطل است.
(مسأله 1070) اگر انسان ناچار شود كه در زمين گل نماز بخواند، چنانچه آلوده شدن بدن و لباس براى أو مشقت ندارد، بايد سجده و تشهد را بطور معمول بجا آورد، و اگر مشقت دارد، در حالي كه ايستاده، براى سجده با سر إشارة كند و تشهد را ايستاده بخواند و نمازش صحيح است.
(مسأله 1071) در ركعت أول و ركعت سومى كه تشهد ندارد، مثل ركعت سوم نماز ظهر و عصر و عشا احتياط أين است كه بعد از سجده دوم قدرى بي حركت بنشيند و بعد برخيزد.