(مسأله 1045) ذكر سجود بايد به عربي صحيح و پيوسته به هم گفته شود. و مستحب است آن را سه يا پنج يا هفت مرتبه يا بيشتر بگويد.
(مسأله 1046) در سجود بايد به مقدار ذكر واجب، بدن آرام بأشد و موقع گفتن ذكر مستحب، آرام بودن بدن در صورتي كه آن را با قصد خصوصيت بگويد أحوط است.
(مسأله 1047) اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد و بدن آرام بگيرد عمدا ذكر سجده را بگويد، يا پيش از تمام شدن ذكر عمدا سر از سجده بردارد نماز باطل است.
(مسأله 1048) اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد سهوا ذكر سجده را بگويد، و پيش از آن كه سر از سجده بردارد، بفهمد اشتباه كرده است، بايد دوباره در حال آرام بودن بدن ذكر را بگويد.
(مسأله 1049) اگر بعد از آن كه سر از سجده برداشت، بفهمد پيش از آن كه ذكر سجده تمام شود سر برداشته بنابر احتياط بايد برگردد و ذكر را بگويد و نمازش صحيح است.
(مسأله 1050) اگر موقعى كه ذكر سجده را مىگويد غير از پيشانى يكى از جاهاى ديگر را عمدا از زمين بر دارد، بنابر احتياط نماز باطل مىشود، ولى موقعى كه مشغول گفتن ذكر نيست اگر غير پيشانى جاهاى ديگر را از زمين بردارد و دوباره بگذارد اشكال ندارد.
(مسأله 1051) اگر پيش از تمام شدن ذكر سجده، سهوا پيشانى را از زمين بردارد بنابر احتياط بايد دوباره به زمين بگذارد، و ذكر بگويد و نماز را تمام كند و سپس بنابر احتياط مستحب اعاده نمايد. ولى اگر جاهاى ديگر را سهوا از زمين بردارد، بايد دو مرتبه به زمين بگذارد و ذكر را بگويد و نمازش صحيح است.
(مسأله 1052) بعد از تمام شدن ذكر سجده أول، بايد بنشيند تا بدن آرام گيرد و دوباره به سجده رود.
(مسأله 1053) جاى پيشانى نمازگزار بايد از جاى سر انگشتان پاى أو بلند تر از چهار انگشت بسته نباشد بلكه واجب است كه جاى پيشانى أو از جاى انگشتان