بايد فقط نماز عصر را بخواند، و بعدا نماز ظهر را قضا كند، و هم چنين اگر تا نصف شب به اندازه خواندن پنج ركعت وقت دارد، بايد نماز مغرب و عشا را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد بايد فقط عشا را بخواند و بعدا مغرب را بجا آورد.
(مسأله 747) كسى كه مسافر است اگر تا غروب آفتاب به اندازه خواندن سه ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز ظهر و عصر را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد، بايد فقط عصر را بخواند و بعدا نماز ظهر را قضا كند، و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن چهار ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر كمتر وقت دارد بايد عشا را بخواند، و بعدا مغرب را بجا آورد، و چنانچه بعد از خواندن عشا معلوم شود كه از وقت به مقدار يك ركعت يا بيشتر به نصف شب مانده است، بايد فورا نماز مغرب را به نيت ما في الذمة بجا آورد.
(مسأله 748) مستحب است انسان نماز را در أول وقت آن بخواند و راجع به آن خيلي سفارش شده است و هر چه به أول وقت نزديك تر بأشد بهتر است مگر آن كه تأخير آن از جهتي بهتر بأشد مثلا صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند.
(مسأله 749) هر گاه انسان عذرى دارد كه اگر بخواهد در أول وقت نماز بخواند، ناچار است با تيمم نماز بخواند چنانچه بداند يا احتمال دهد كه عذر أو تا آخر وقت باقي است مىتواند در أول وقت نماز بخواند و هم چنين در عذرهاى ديگر غير از موارد تيمم اگر احتمال بدهد كه عذر أو باقي بأشد جايز است أول وقت نماز بخواند، ولى چنانچه در اثنأ وقت عذرش بر طرف گردد لازم است - بنابر احتياط - اعاده نمايد.
(مسأله 750) كسى كه مسائل نماز و شكيات و سهويات را نمىداند و احتمال مىدهد كه يكى از اينها در نماز پيش آيد، بايد براى ياد گرفتن اينها نماز را از أول وقت تأخير بيندازد، ولى اگر اطمينان دارد كه نماز را بطور صحيح تمام مىكند، مىتواند در أول وقت مشغول نماز شود، پس اگر در نماز مسأله أي كه حكم آن را نمىداند پيش نيايد، نماز أو صحيح است، و اگر مسأله أي كه حكم آن را نمىداند پيش آيد چنانچه يكى از دو طرفي كه احتمال مىدهد، موافق احتياط بأشد بايد به همان طرف عمل كند و اگر