(دوم) آن كه آن عمل در نظر شرع بطور مجان واجب نباشد، پس أجير شدن براى فرائض يوميه يا تجهيز أموات بنابر احتياط جائز نيست، و بنابر احتياط معتبر است كه پول دادن براى آن استفاده در نظر مردم بيهوده نباشد.
(سوم) اگر چيزى را كه اجاره مىدهند چند فائده داشته بأشد، استفاده أي كه مستأجر بايد از آن بكند معين نمايند، مثلا اگر حيواني را كه سواري مىدهد و بار مىبرد اجاره دهند بايد در موقع اجاره معين كند كه فقط سواري يا باربرى آن مال مستأجر است يا همه استفاده‌هاى آن.
(چهارم) مدت استفاده را در مثل منزل و يا مركب سواري معين نمايند، ولى اگر مورد اجاره عمل بأشد و آن را معين كنند مثلا با خياط قرار بگذارند كه لباس معينى را بطور مخصوصى بدوزد كافيست.
(مسأله 2180) اگر ابتداى مدت اجاره را معين نكنند ابتداى آن بعد از خواندن صيغه اجاره است.
(مسأله 2181) اگر خانه أي را مثلا يك سأله اجاره دهند و ابتداى آن را يك ماه بعد از خواندن صيغه قرار دهند اجاره صحيح است، اگر چه موقعى كه صيغه مىخوانند خانه در اجاره ديگرى بأشد.
(مسأله 2182) اگر مدت اجاره را معلوم نكند و بگويد هر وقت در خانه نشستى اجاره آن ما هي ده تومان است اجاره صحيح نيست.
(مسأله 2183) اگر به مستأجر بگويد خانه را ما هي ده تومان به تو اجاره دادم يا بگويد خانه را يك ماهه بده تومان به تو اجاره دادم و بعد از آن هم هر قدر بنشينى اجاره آن ما هي ده تومان است، در صورتي كه ابتداى مدت اجاره را معين كنند يا ابتداى آن معلوم بأشد فقط اجاره ماه أول صحيح است.
(مسأله 2184) خانه أي را كه غريب و زوار در آن منزل مىكنند و معلوم نيست چقدر در آن مىمانند اگر قرار بگذارند كه مثلا شبى يك تومان بدهند و صاحب خانه راضى شود استفاده از آن خانه اشكال ندارد. ولى چون مدت اجاره را معلوم نكرده اند