(مسأله 1439) كسى كه اطمينان دارد كه اگر سوره را شروع كند يا تمام نمايد به ركوع امام مىرسد در صورتي كه زياد طول نكشد بهتر آنست كه سوره را شروع كند، يا اگر شروع كرده تمام نمايد. و اگر زياد طول بكشد احتياط واجب آنست كه شروع نكند و چنانچه شروع كرده تمام ننمايد.
(مسأله 1440) كسى كه يقين دارد اگر سوره را بخواند به ركوع امام مىرسد چنانچه سوره را بخواند و به ركوع نرسد جماعتش صحيح است.
(مسأله 1441) اگر امام ايستاده بأشد و مأموم نداند كه در كدام ركعت است مىتواند اقتدا كند و حمد و سوره را به قصد قربت بخواند اگر چه بعد بفهمد كه امام در ركعت أول يا دوم بوده.
(مسأله 1442) اگر به خيال أين كه امام در ركعت أول يا دوم است حمد و سوره نخواند و بعد از ركوع بفهمد كه در ركعت سوم يا چهارم بوده نمازش صحيح است ولى اگر پيش از ركوع بفهمد بايد حمد و سوره را بخواند و اگر وقت ندارد فقط حمد را بخواند و در ركوع خود را به امام برساند. و اگر نمىرسد بنابر احتياط واجب قصد انفراد نمايد.
(مسأله 1443) اگر به خيال أين كه امام در ركعت سوم يا چهارم است حمد و سوره بخواند و پيش از ركوع يا بعد از آن بفهمد كه در ركعت أول يا دوم بوده نمازش صحيح است. و اگر در بين حمد و سوره بفهمد لازم نيست آنها را تمام كند.
(مسأله 1444) اگر موقعى كه مشغول نماز مستحبى است جماعت بر پا شود چنانچه اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام كند به جماعت مىرسد مستحب است نماز را رها كند و مشغول نماز جماعت شود بلكه اگر اطمينان نداشته بأشد كه به ركعت أول برسد مستحب است به همين دستور رفتار نمايد.
(مسأله 1445) اگر موقعى كه مشغول نماز سه ركعتي يا چهار ركعتي است جماعت بر پا شود چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته و اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام كند به جماعت مىرسد مستحب است به نيت نماز مستحبى نماز را دو ركعتي تمام كند