و نداند صداى امام است يا صداى كس ديگر مىتواند حمد و سوره را بخواند.
(مسأله 1461) مأموم در ركعت أول و دوم نماز ظهر و عصر نبايد حمد و سوره را بخواند و مستحب است بجاى آن ذكر بگويد.
(مسأله 1462) مأموم نبايد تكبيرة الاحرام را پيش از امام بگويد بلكه احتياط واجب آنست كه تا تكبير امام تمام نشده تكبير نگويد.
(مسأله 1463) اگر مأموم سهوا پيش از امام سلام دهد نمازش صحيح است، و لازم نيست دوباره با امام سلام دهد.
(مسأله 1464) اگر مأموم غير از تكبيرة الاحرم و سلام چيزهاى ديگر نماز را پيش از امام بگويد اشكال ندارد ولى اگر آنها را بشنود يا بداند امام چه وقت مىگويد احتياط واجب آنست كه پيش از امام نگويد.
(مسأله 1465) مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده مىشود كارهاى ديگر آن مانند ركوع و سجود را كمي بعد از امام بجا آورد و احتياط واجب آن است كه مقارن با امام هم انجام ندهد. و اگر عمدا پيش از امام يا مدتى بعد از امام انجام دهد جماعتش باطل مىشود. و بنابر احتياط واجب نماز را فرادى تمام كند و بعد دوباره بخواند. و در صورتي كه پيش از تمام شدن قرائت امام ركوع كند يا بدون أين كه خود قرائت را بخواند جلوتر از امام ركوع كند نمازش باطل است بلكه بنابر احتياط واجب اگر بعد از تمام شدن قرائت امام هم جلوتر از امام ركوع كند نمازش باطل مىشود.
(مسأله 1466) اگر سهوا پيش از امام سر از ركوع بردارد چنانچه امام در ركوع بأشد بايد به ركوع بر گردد و با امام سر بردارد و در أين صورت زياد شدن ركوع كه ركن است نماز را باطل نمىكند. ولى اگر به ركوع بر گردد و پيش از آن كه به ركوع امام برسد امام سر بردارد نمازش باطل است.
(مسأله 1467) اگر اشتباها سر بر دارد و ببيند امام در سجده است بايد به سجده بر گردد و چنانچه در هر دو سجده أين اتفاق بيفتد براى زياد شدن دو سجده كه ركن است نماز باطل نمىشود.