(مسأله 651) در هر طرفي كه يقين دارد آب نيست، در آن طرف جستجو لازم نيست.
(مسأله 652) كسى كه وقت نماز أو تنگ نيست، و براى تهيه آب وقت دارد اگر يقين دارد در محلى دور تر از مقداري كه بايد جستجو كند آب هست، بايد براى تهيه آب برود، بلكه اگر احتمال هم بدهد بايد براى تهيه آب به آن محل برود مگر در صورتي كه اگر بخواهد به آنجا برود بايد مشقت زيادى را تحمل كند.
(مسأله 653) لازم نيست خود انسان در جستجوى آب برود، بلكه مىتواند كسى را كه بگفته أو اطمينان دارد بفرستد و در أين صورت اگر يك نفر از طرف چند نفر برود كافيست.
(مسأله 654) اگر احتمال دهد كه داخل بار سفر خود، يا در منزل يا در قافله آب هست، بنابر احتياط بايد بقدرى جستجو نمايد كه به نبودن آب يقين كند، يا از پيدا كردن آن نا اميد شود.
(مسأله 655) اگر پيش از وقت نماز جستجو نمايد، و آب پيدا نكند و تا وقت نماز همانجا بماند، چنانچه احتمال دهد كه آب پيدا مىكند، احتياط واجب آنست كه دوباره در جستجوى آب برود.
(مسأله 656) اگر بعد از داخل شدن وقت نماز جستجو كند و آب پيدا نكند و تا وقت نماز ديگر در همانجا بماند، چنانچه احتمال دهد كه آب پيدا مىشود احتياط واجب آنست كه دوباره در جستجوى آب برود.
(مسأله 657) اگر وقت نماز تنگ بأشد يا از دزد و درنده بترسد، يا جستجوى آب بقدرى سخت بأشد كه نتواد تحمل كند، جستجو لازم نيست.
(مسأله 658) اگر در جستجوى آب نرود تا وقت نماز تنگ شود، اگر چه بنابر مشهور معصيت كرده ولى نمازش با تيمم صحيح است هر چند بفهمد كه اگر جستجو مىكرد آب پيدا مىشد.
(مسأله 659) كسى كه يقين دارد آب پيدا نمىكند، چنانچه دنبال آب نرود و با