(مسأله 60) احتياط مستحب آنست كه طرف جلوى بدن در موقع استبراء كه احكام آن بعدا گفته مىشود، و موقع تطهير مخرج بول و غائط رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
(مسأله 61) اگر براى آن كه نا محرم أو را نبيند، مجبور شود، رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، بايد رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، و نيز اگر از رآه ديگر ناچار بأشد كه رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند مانعى ندارد.
(مسأله 62) احتياط واجب آنست كه بچه را در وقت تخلى رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند، ولى اگر خود بچه بنشيند جلوگيرى از أو واجب نيست.
(مسأله 63) در چهار جا تخلى حرام است: (أول) در كوچه‌هاى بن بست در صورتي كه صاحبانش اجازه نداده باشند. (دوم) در ملك كسى كه اجازه تخلى نداده است. (سوم) در جائى كه براى عده مخصوصى وقف شده است مثل بعضي از مدرسه‌‌ها. (چهارم) روى قبر مؤمنين در صورتي كه بي احترامى به آنان بأشد و هم چنين هر جائى كه تخلى موجب هتك حرمت يكى از مقدسات دين يا مذهب شود.
(مسأله 64) در سه صورت مخرج غائط فقط با آب پاك مىشود: (أول) آن كه با غائط نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده بأشد و با مخرج ملاقاة كرده بأشد.
(دوم) آن كه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده بأشد. (سوم) آن كه أطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده بأشد، و در غير أين سه صورت مىتوان مخرج را با آب شست و يا به دستوري كه بعدا گفته مىشود، با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد اگر چه شستن با آب بهتر است.
(مسأله 65) مخرج بول با غير آب پاك نمىشود. و در جارى اگر بعد از بر طرف شدن بول يك مرتبه بشويند كافيست، ولى با آب قليل و هم چنين كر بنابر احتياط واجب بايد دو مرتبه شست و بهتر آنست كه سه مرتبه شسته شود.
(مسأله 66) اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط در آن نماند، ولى باقي ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد و اگر در دفعه أول طورى شسته