خوشه هاست كه نزديكند از جهت چيدن آن خوشه ها، واين اشارت است به حديث صحيح كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه وسلم فرمود: حسن وحسين سيدان جوانان اهل بهشت اند در بهشت واين از مناقب آن دو حضرت است.
أبي محمد الحسن بن علي السيد الرضا السبط الزكي.
كنيت آن حضرت ابو محمد است وآن حضرت را فرزندان بوده وبزرگتر ايشان حسن مثنى نام داشته وديگر زيد بن الحسن وفاطمة بنت حسين زوجه حسن مثنى بوده، واسم مبارك آن حضرت اول حرب بوده وحضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم او را حسن نام كرده چنانچه مذكور شد. واز جمله القاب آن حضرت يكى سيد است ويكى رضا به واسطه آنكه كمال رضا وتواضع او را حاصل بوده ويكى ديگر سبط، زايراكه آن حضرت سبط حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم است ويكى ديگر زكى به واسطه كمال پاكى وطهارت كه آن حضرت داشته. اين القاب مشهور است.
الشهيد بالسم النتيع، المدفون بالبقيع.
آن حضرت شهيداست به زهر پالوده خالص ودفن كرده شده است در بقيع و اين اشارت است به سبب شهادت آن حضرت، روايت كرده اند كه چون آن حضرت با اهل شام صلح كرد وخلافت را بگذاشت وبا اهل وجماعت وساير اولاد امير المؤمنين علي عليه السلام به مدينه نقل فرمود ومدتى در آنجا ساكن شد بعد از آن جعدة بنت اشعث بن قيس كه زوجه آن حضرت بود، آن حضرت را زهر داد وآن حضرت مريض شد. روايت كرده اند در مرض موت مى فرمود كه: مرا چند نوبت زهر دادن، اين نوبت اثر آن در رگ جان خود در مى يابم. چون مرض اشتداد يافت فرمود: فرش مرا نقل كنيد به صحن خانه، شايد كه در ملكوت آسمان وزمين نظر كنم. بعد از آن وفات فرمود. ولادت آن حضرت در مدينه بود در شب نصف رمضان سنه اثنين از هجرت، ودر بعضى روايت سنه ثلاث از هجرت، ودر مدينه وفات