آن حضرت رباينده قصب هاى سبق است در منزلها ومقامها. وعرب را عادت است كه چون اسب دوانند در منتهاى دوانيدن اسب نى ها را بر زمين فرو برند كه هر كس پيش تر برسد، آن را بربايد وآن را قصب السبق گويند وچون كس در فضايل و كمالات بر همه كس سابق باشد، گويند، او قصب السبق از همه كس ربوده. واين اشارت است به سبق آن حضرت در كمالات، وچون اول اولاد امير المؤمنين علي عليه السلام است.
الفائق بمنقبة: نعم الراكب على السائر والباري.
آن حضرت فايق است به منقبت فرموده خوشا سوارى كه اوست بر هر كسى كه سير مى كند وهر كس كه ساكن است. وآن اشارت است بدانچه در حديث وارد شده از روايت عبد الله عباس كه او گفت: حضرت پيغمبر صلى الله عليه وسلم وسلم امير المؤمنين حسن را بر دوش مبارك خود نشانده بود. مردى گفت: خوش مركبى كه تو سوار شدى اى پسر، آن حضرت فرمود: خوش سوارى كه اوست، و در اين فقره بدان سخن اشارت بود.
المتولعة إلى جماله الحور والغوالي.
آن حضرت مشتاق وحريص است به سوى جمال او حوران بهشت كه ايشان بى نيازند از آرايش از بس كه آراسته وصاحب حسن اند. واين اشارت است به كمال حسن وكمال جمال آن حضرت به غايتى كه حوران بهشت با وجود آن حسن وصفا مشتاق ديدار وحريص جمال آن حضرت بوده اند. روايت كرده اند كه حضرت بسيار ماننده بود به حضرت پيغمبر صلى الله عليه وسلم وكسى در زمان آن حضرت ماننده تر به حضرت پيغمبر صلى الله عليه وسلم نبود وحضرت امير المؤمنين علي عليه السلام فرمود كه حسن بن حضرت پيغمبر صلى الله عليه وسلم ماننده تر است از سينه تا سر، وحسين به حضرت پيغمبر صلى الله عليه وسلم وسلم ماننده تر از سينه تا شيب، وروايت كرده اند كه آن حضرت زن بسيار