از اينجا شروع در صلوات است بر حضرت امام دوم امير المؤمنين حسن عليه السلام وآن حضرت بعد از حضرت امير المؤمنين علي عليه السلام امام به حق است وخلافت نبوت بدو ختم شده. وروايت كرده اند كه صباح آن شب كه حضرت امير المؤمنين علي عليه السلام را دفن كردند حضرت امير المؤمنين حسن با برادران واكابر قوم خود به مسجد كوفه فرمودند وبر منبر رفت وفرمود: امشب مردى در گذشت كه هيچكس از سابقان بدو نرسيده وهيچكس از لاحقان بدو نرسند وهيچ درهم ودينارى ميراث نگذشت إلا چند درهمى كه جهت آنكه خادم جهت اطفال بخرد مهيا داشته بود، بعد از آن عبد الله عباس در پايه منبر نشسته بود بر خاست و خطبه كرد ومردمان را گفت شتابند وبا امام خود وفرزند حضرت پيغمبر صلى الله عليه وسلم بيعت كنند. پس خلايق شتافتند وبا آن حضرت بيعت كردند و خلقى بسيار از لشكرهاى اسلام به بيعت آن حضرت در آمدند وكار خلافت و امامت تمام شد.
صاحب آيات المناقب من المثاني.
آن حضرت صاحب آيت هاى منقبت ها است از قرآن كه اسم آن مثانى است زيرا كه در آنجا جمعميان وعده ووعيد شده، واين اشارت است به آيات كه در مناقب آن حضرت واهل بيت فرود آمده، وآن بسيار است از جمله آيات (إنما يريد الله) الايه. وآيه (قل لا أسألكم عليه أجرا إلا المودة في القربى).
كاشف أسرار الحقائق والمعاني.
آن حضرت كشف كننده اسرار حقيقت ها است. واين اشارت است به علم و معرفت آن حضرت واشارت [به] حقايق كه آن حضرت كشف فرموده. زيراكه هر يك از ائمه دوازده گانه محل اسرار علوم الهى ومستقر اسرار وحكمت نا متناهى بوده اند وجميع حقايق علوم از اشارت ايشان كشف شده.
حارز قصبات السبق في المرابع والمعاني.