راحت وانس خاطر او باشد. وآن حضرت نسبت با رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم كه صاحب وعده ثواب ووعيد عقاب است اين مرتبه داشته وراحت وانس ومحبت آن حضرت در دنيا به ايشان بوده. أسامة بن زيد روايت كند كه شبى حاجتى داشتم، نزد حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم رفتم، آن حضرت بيرون آمد، ديدم كه آن حضرت چيزى برپشت مبارك بسته، شمله برداشت، حسن وحسين عليهما السلام را بر پشت مبارك بسته بود. فرمود پسران من اند وپسران دختر من اند. اى بار خدايا! من دوست مى دارم ايشان را هر دو. پس تو دوست دار ايشان را ودوست داركسى راكه ايشان را دوست دارد. وأنس بن مالك روايت كند كه از حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم سؤال كردند كه كدام از أهل بيت دوست تر مى دارى؟ فرمود حسن وحسين را. وبا حضرت فاطمه عليها السلام مى فرمود: هر دو پسر مرا بخوان، پس ايشان را مى بوييد وبه سينه خود باز مى گرفت واين اشارت است بدانكه آن هر دو سيد بزرگ وريحانه آن حضرت بودند.
حبيب حبيب الله والمتصل به بفضله العتيد.
آن حضرت حبيب حبيب الله است ومتصل است بدو واسطه فضل وكرامت مهياكه آن حضرت را بوده. واين اشارت است بدان حديث كه آن حضرت صلى الله عليه وآله وسلم فرموده: حسين مني وأنا من حسين أحب الله من أحب حسينا.
يعنى بعضى از من است ومن بعضى از حسينم. خداى تعالى دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد. اينها همه دلالت است بر آنكه حضرت محبوب حبيب است.
سيد شباب أهل الجنة في الجنة يوم المزيد.
آن حضرت سيد جوانان اهل بهشت است در روز مزيد كه روز جمعه است در بهشت، ودر آن روز حق تعالى بهشت را مزيد عنايت افضال وكرم مشرف مى فرمايد. واين اشارتست به حديث كه مذكور شد.