الممنوح لها ثواب التسبيح والتحميد والتكبير بعد المشقة والعناء.
آن حضرت بخشيده شده است از براى او ثواب تسبيح وتحميد وتكبير بعد از مشقت وزحمت. واين اشارت است بدانچه در حديث صحيح روايت كرده اند [از] حضرت امير المؤمنين علي عليه السلام كه فرمود: فاطمه نزد حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم رفت كه شكايت كند از آنكه دست مباركش مجروح شده بود، از آنكه آس دست كرده بود وشنيد كه غلامان جهت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم آورده اند، مى خواست كه از آن حضرت خادمه بستاند. آن حضرت در خانه بنود با يكى از ازواج آن حضرت شكايت كرد، گفت با حضرت بگويند، چون آن حضرت به خانه آمد آن حكايت با او بگفتند. امير المؤمنين علي عليه السلام فرمود: شب هنگام حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم نزد ما آمد وما در جامه خواب خوابيده بوديم. رفتيم كه برخيزيم، فرمود: به حال خود باشيد در جاى خود، پس بيامد ودر ميان ما هر دو نشست تا آن زمان كه من سردى قدم مبارك آن حضرت بر شكم خود دريافتم. پس فرمود: آيا من شما را دلالت كنم بر چيزى كه بهتر باشد از آنچه شما از من در خواست كرده ايد؟ چون جامه خواب در رويد سى وسه نوبت تسبيح كنيد وسى وسه نوبت تحميد كنيد وسى وچهار نوبت تكبير گوئيد كه اين شما را بهتر است از خادم، ودر اين فقره اشارت بدان بود.
أم الأئمة الأتقياء الأوصياء فاطمة الزهراء.
آن حضرت مادر امامان پرهيز كار است كه ايشان وصيان بودند. واين اشارت است به كنيت آن حضرت به اسم مبارك آن حضرت، وتمامى ائمه سواى امير المؤمنين علي عليه السلام كه زوج آن حضرت است. از بطن آن حضرت شد وآن حضرت مادر ايشان است واسم مبارك آن حضرت فاطمة است. ولقب مشهور زهرا، يعنى روشنى از نور الهى وپاكيزه از تمامى عيوب ومناهى است، ومناقب آن حضرت غير متناهى است.