حال آنان، به مرتبه اى مى رسيد كه راهكارهايى نيز براى حل اختلافات موجود بين آنان تنظيم مى گرديد و اموالى در اين باره پيش بينى و كنار گذاشته مى شد آنچنان كه معلى بن خنيس از امام جعفر صادق (عليه السلام) نقل مى كند اموالى را براى حل اختلافات شيعيان و دوستداران مكتب اهل بيت (عليه السلام) اختصاص داده بودند كه منحصرا در آن مورد صرف مى گشت. پس بر اين اساس ما مى توانيم تعدادى از نصوص و احاديث ائمه و پيشوايان معصوم (عليه السلام)، را بشناسيم از آن نظر كه شيوه هائى را به افراد ياد مى دادند كه بر سلوك و رفتار آنان اشراف و نظر داشتند و گاهى اسلوبها و شيوه‌ها با توجه به مقتضيات و شرايط زمان و مكان و با توجه به دگرگونى شرائط و شيوه‌هاى زندگى شيعيان، تفاوت مى كرد ولى در هر صورت اشراف و جانبدارى از شيعيان از آن نظر كه گروه مؤمن به امام (عليه السلام) بودند صورت مى پذيرفت ". (1) از ديدگاه آيات قرآنى ضرورت توجه به سيره و روش اهل بيت اطهار (عليه السلام) ايجاب مى كند كه از ديدگاه قرآنى و روايات اسلامى هم نظرى بيافكنيم بسيار روشن است كه ما از ميان دهها آيه و صدها حديث و روايت به دو مورد از آيات و دو مورد از روايات اشاره مى نمائيم علاوه بر آن تنها آيه اى كه در مورد رسول خدا (صلى الله عليه وآله) شرف نزول يافته است (ولكم في رسول الله اسوة حسنة) بهترين شاهد و گواه ما مى باشد.
1. آيه ولايت: (انما وليكم الله ورسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة ويؤتون الزكاة وهم راكعون) (2) قرآن مجيد در طى اين آيه شريفه بيان مى دارد كه ولى امر و صاحب اختيار شما فقط خدا و رسول و مؤمنان هستند كه نماز مى خوانند و در حال ركوع صدقه و زكات مى پردازند. مفسرين اهل سنت و شيعه اتفاق نظر دارند كه آيهء فوق در شأن على بن ابى طالب (عليه السلام) نازل شده است ابو ذر غفارى راستگو و درست لهجه ترين اصحاب رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مى گويد: " روزى نماز را با پيامبر (صلى الله عليه وآله) خوانديم وسائلى از مردم تقاضاى