در جنگ حديبيه: ستمگران همواره مشمول لعنت خدا گردند!
در جنگ خبير: اى خداى بزرگ آنان را عليل نما!
فتح مكه: ما به حقيقت بندگان خداى هستيم! (نحن عباد الله حقا حقا) در جنگ تبوك: خداى يكتا - خداى بى نياز! (يا احد. يا صمد) در جنگ بنى مليح: خدايا! بميران! بميران (أمت، أمت) در جنگ صفين: اى نصرت و پيروزى موعود خدا نازل گرد! نازل گرد! (يا نصرالله) در جنگ كربلا: يا محمد! يا محمد! و شعار حسين (عليه السلام) هم يا محمد! يا محمد! بود و امام صادق (عليه السلام) مى افزايد: شعار ما خاندان رسالت همواره يا محمد! يا محمد!
مى باشد. (1) روحيهء عالى داشتن روحيهء عالى در نظاميان كمك مؤثرى در پيشرفت جنگ مى كند و مى توان گفت: روحيه موتور محرك ارتش و مهمترين عامل پيشرفت و حمله در جنگها و برخوردهاى نظامى مى باشد.
رزمندگان اسلام با الهام گرفتن از تحرك آفرينى تعاليم دين از روح سرشار از قدرت و توان برخوردار بوده اند كه نمونه‌هاى چند از روحيات عالى در اينجا ذكر مى شود كه نشانگر شور وشوق الهى و اسلامى و شهادت طلبى آنان مى باشد!
در جنگ احد پيامبر عاليقدر اسلام گروهى از جوانان را به علت سن به منازل خويش برگردانيد و اجازهء شركت در جنگ را به آنان نداد از آن ميان " سمرة بن جندب " و " رافع بن خديح " بودند كه در سنين 14 سالگى قرار داشتند.
ابو رافع پدر نوجوان دوم با اصرار فراوان و توصيف رزمندگيهاى فرزندش مى خواست به پيامبر اسلام بقبولاند كه او نيز در جنگ شركت ورزد و پيامبر اسلام با اصرار و علاقه تمام پدر و فرزندش به او اجازه داد آن وقت " سمره " كه هم سن و سال او بود لب به اعتراض