پيمانهائى را امضاء نمودند و از موارد آن پيمان جملههاى زير است: به موجب قرارداد زير پيامبر با هر يك از سه گروه پيمان مى بندد كه هرگز به ضرر رسول خدا و ياران وى قدمى برندارند و به وسيلهء زبان و دست ضررى به او نرسانند اسلحه و مركب در اختيار دشمنان او نگذارند هرگاه بر خلاف متن اين قرارداد، رفتار كنند پيامبر در ريختن خون آنان و ضبط اموال و اسير كردن زنان و فرزندان آنان دستش باز خواهد بود سپس از طرف گروه بنى نضير " حيى بن اخطب " و از جانب بنى قريظه، " كعب بن اسد " و از ناحيهء قنيقاع " مخيريق " اين پيمان نامه را امضاء نمودند. (1) با اين محكم كاريها و پيمانهاى موثق، محيط يثرب و توابع آن تا حدود زيادى عملا منطقهء حرام اعلام گرديد.
هدف اسلام و برنامههاى عالى آن را متذكر شد و گفت: اسلام شماها را با يكديگر برادر نموده است و تمام كينهها و خشمها بايد به دست فراموشى سپرده شود... موعظه و نصيحت پيامبر اسلام در آنان آنچنان اثر كرد كه يك مرتبه با صداى بلند شروع به گريه كردند و براى تحكيم برادرى، همديگر را در آغوش گرفتند و از درگاه خداوند طلب آمرزش كردند (2).
البته نقشهها و توطئههاى يهود با اين امر ساده خاتمه نيافت. كم كم ادامهء جنايت و خيانت و پيمان شكنى آنان توسعه يافت و با مشركان اوس و خزرج و كسانى كه در اسلام و ايمان خود دو دل بودند، روابط خصوصى برقرار نمودند و در نبردهاى مسلمانان با قريش علنا مداخله كرده و به نفع بت پرستان شديدا فعاليت نموده و وارد عمل شدند كه در برخوردهاى آينده مورد بحث قرار خواهد گرفت.
تشكيل سپاه عقيده پيامبر براى حل مشكل سوم يعنى به منظور دفع خطر قريش و عموم بت پرستان