بخش چهارم / پيامبر الگوى زندگى...
حضور پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) در مكه به عنوان " تكوين ملت " و " تدوين شريعت " و در مهاجرت به مدينه به عنوان " تأسيس حكومت " و " ايجاد نظام عدل الهى " بود كه دربرگيرندهء تمام ابعاد زندگى بشر بر پايهء ايمان استوار و اعتقاد راسخ بود، آياتى كه در مكه مشرفه نزول يافته است در ارتباط با تشييد مبانى عقيدتى توحيد ومعاد و تشريح ابعاد نبوت و رسالت بود ولى آياتى كه در مدينه شرف نزول يافته است اغلب در ارتباط با تأسيس حكومت و ايجاد نظام اقتصادى، اجتماعى، سياسى، فرهنگى و توحيدى مى باشد و در هر بخش پيامبر اسلام به عنوان الگوى زندگى و نمودار عملى انسان كامل مطرح بوده است و ديگران وظيفهء الهى دارند تا زندگى خود را همانند او قرار دهند و بازگوئى رفتار و اخلاق و گفتار پيامبر عاليقدر اسلام كه عنوان سنت و روش زندگى پيامبر اسلام را بردارد از دو نظر مورد عنايت خداوند قرار دارد.
يكى از آن نظر كه بازگوئى آنها نوعى تشريح و تجسيم واقعيت زندگى شخصيتى است كه تاريخ آفرين است و زندگى او بوجود آورندهء صدها و هزاران حادثه در طول تاريخ حيات انسانها است و هر كدام از رفتار و گفتار و اخلاق او مى تواند الهام بخش سلسله اى از حوادث بعدى قرار گيرد.
قرآن مجيد زندگى رسول خدا را الگوى تمام عيار حيات معرفى مى كند جايى كه مى فرمايد: " لقد كان لكم في رسول الله اسوة حسنة " (1) از ديگر سو، تشريح و بيان ويژگيهاى زندگى آن بزرگوار اكنون به صورت " قدوه " و " اسوه " مورد استناد ميليونها انسان مؤمن و معتقد در سراسر جهان قرار دارد و بازگوئى آنها به عنوان نمونه و نسخهء عملى مردم، ضرورت دارد. از اين رو اين بخش را مى توان در فقه به عنوان احكام و در علم اخلاق