مدتى در كوه حرا به عزلت و تنهايى مى نشست، تنها من او را مى ديدم و كسى جز من او را نمى ديد ". بنا به گفته ابن اسحاق: " اقامت او در كوه حرا در هر سال يك ماه و بر حسب بعضى روايات تنها در ماه رمضان بود چون اعتكافش به پايان مى رسيد به مكه باز مى گشت، هفت بار يا هر چه مى خواست گرد كعبه طواف مى كرد و آنگاه به خانه اش برمىگشت ". (1) پيامبر بزرگوار اسلام، در ايام جاهليت و در روزگار پيش از بعثت هم با اخلاق و رفتار و منش خوب و پسنديده اش، مردم را به سوى خود جذب نموده بود امانتدارى و صداقت او به حدى در اوج عالى و مرتبت بلند خويش بود كه از بين رؤساى قبايل چهارگانه، كسى أمين بودن و درستكارى او را انكار ننمود و اين خود يكى از افتخارات و سوابق درخشان آن پيامبر موعود، خبر مى دهد و زمينه‌هاى پذيرش او را در دلها فراهم مى سازد.
حقا كه او مصداق بارز " وانك لعلى خلق عظيم " بود كه در بخشهاى بعدى نمودارهايى از اين اخلاق رحمانى نشان داده خواهد شد.