قتيبه شاگرد فضل بن شاذان بوده است وآن عبارت اين است (ص 125 چاپ نجف بسال 1356 هجري قمرى):
" وكتاب جمع فيه مسائل متفرقة لابي ثور والشافعي والاصفهاني وغيرهم، سماه تلميذه علي بن محمد بن قتيبة كتاب الديباج " يعني از جمله كتب ومصنفات فضل بن شاذان كتابيست كه درآن گرد آورده است مسألة هاي پراكنده ومطالب گوناگونى را كه أبو ثور وشافعي واصفهاني وغير ايشان داشته اند، اين كتاب را علي بن محمد بن قتيبه كه شاگرد فضل بوده بنام " الديباج " ناميده است.
بعد از تامل در اين عبارت دو أمر احتمال مذكور را تقويت نموده وبقبول نزديكتر مى كند 1 - وصفى كه براى كتاب مذكور ياد شده باينكه " آن كتاب جامع مسائل متفرقه وحاوى مطالب متعدده متنوعه است كه أبو ثور وشافعي واصفهاني وغير ايشان داشته اند " كاملا با كتاب ايضاح منطبق است.
2 - توافقي كه در تعداد حروف بين دو كلمه " الايضاح " و " الديباج " موجود است وهمچنين نوعي تشابه كه تا حدى ميان آن دو كلمه در خط وكتابت بنظر مى رسد احتمال تصحيف وتحريف را بين آن دو در كتب بذهن نزديكتر مى كند پس استبعادي ندارد بلكه قويا محتمل است كه كلمه " الديباج " مذكور در نسخ رجال طوسى مصحف ومحرف كلمه " الايضاح " باشد كه علي بن محمد بن قتيبه آنرا براى كتاب استاد خود نام اختيار نموده ومجموعه مسائل نامبرده را كه استادش جمع آورى كرده وبتحقيق ورد وقبول آنها پر داخته است بنام " الايضاح " ناميده است، وباتوجه باينكه اختيار نام " الايضاح " براى كتاب موصوف بوصف مذكور در عبارت شيخ الطايفة (ره) مناسبتر از نام " الديباج " مى باشد كه معرب " ديبا " ويا " ديباى " فارسي است زيرا