نقل وروايت كرده است همه از روايات اهل سنت وجماعت است واز روايات علماى شيعه وپيشوايان ايشان خبرى واثري در آن درج نشده است (رجوع شود بصفحه 92).
5 - بايد دانست كه بظن قوى بنظر مى رسد كه عالم جليل أبو عبد الله محمد بن عبد الله بن محمد بن حمدويه معروف بحاكم نيشابورى وابن البيع (كالسيد) در تاريخ مفصلى كه براى نيشابور نوشته است بترجمه فضل بن شاذان وذكر مدفن أو پرداخته باشد مخصوصا با توجه باينكه در طرق پاره أي از رواياتي كه از حاكم نقل شده فضل ابن شاذان واقع گرديده است ليكن متأسفانه آن تاريخ در دست نيست ومحتمل است بعيدا كه در تاريحى كه عبد الغافر فارسي متوفى در سال 529 در ذيل تاريخ حاكم نوشته وبسياق موسوم است نيز مطالبي راجع بفضل بن شاذان باشد هر كه طالب باشد خودش مراجعه نمايد ليكن در مختصر تاريخ حاكم كه اختصار وتلخيص آن بوسيله أحمد بن محمد بن الحسن معروف بخليفه نيشابورى كه بتصحيح دكتر بهمن كريمي در تهران بوسيله كتابفروشى ابن سينا بسال 1339 هجري چاپ شده است از آثار مربوطه بابن شاذان اطلاعي بدست نمى آيد زيرا من آنرا مطالعه كردم وچيزى نيافتم.
6 - چون در سراسر كتاب تصريح يا اشاره أي بنام ايضاح نشده است وهمچنين در كتب رجال وفهارس كتب قدماء از قبيل رجال نجاشى وفهرست شيخ طوسى كتابي به اين نام ضمن ذكر أسامي كتب وتصانيف فضل ياد نشده است معلوم نمى شود كه اين نام را خود فضل بن شاذان براى اين كتاب خود نهاده است يا مردم چون ديده اند كه فضل حقايق را در آن روشن كرده آنرا در ميان خود باين نام بيكديگر معرفى كرده واين نام را براى آن كتاب اختيار نموده اند.
احتمالي قابل توجه از عبارتي كه شيخ طوسى (ره) در فهرست ضمن ذكر كتب فضل بن شاذان ذكر كرده است استشمام مى شود كه اين تسميه ونام گذارى از طرف علي بن محمد بن