شود، و تصميم داشته باشد كه برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند، اگر چه بخواهد كمتر از ده روز در آنجا بماند.
(مسأله 1298) اگر براى رفتن به محلى كه هشت فرسخ است حركت كند، و بعد از رفتن مقدارى از راه بخواهد جاى ديگرى برود، چنانچه از محل اولى كه حركت كرده تا جائى كه مىخواهد برود، هشت فرسخ باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1299) اگر پيش از آن كه چهار فرسخ رفت، مردد شود كه بقيه هشت فرسخ را برود يا بدون اين كه ده روز در جائى بماند به محل خود برگردد، چه در موقعى كه مردد است راه برود يا نرود، بايد نماز را شكسته بخواند، چه آن كه بعدا تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود يا اين كه برگردد.
(مسأله 1300) اگر بعد از آن كه چهار فرسخ برود، مردد شود كه بقيه هشت فرسخ را برود يا اين كه به محل خود برگردد، ولى احتمال اين را بدهد كه در محل ترديد يا جاى ديگر ده روز توقف مىنمايد، اگر چه بعد تصميم بگيرد كه بدون ماندن ده روز بقيه را برود، در اين صورت لازم است نماز را تمام كند، چه در حال ترديد راه برود چه نرود، ولى اگر تصميمش اين باشد كه هشت فرسخ ديگر برود يا چهار فرسخ برود، و چهار فرسخ برگردد از وقتى كه شروع به رفتن نمايد نمازش شكسته است.
(مسأله 1301) اگر پيش از آن كه چهار فرسخ برود، مردد شود كه بقيه راه را برود يا نه، و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود، چنانچه باقيمانده سفر او هشت فرسخ باشد، يا آن كه بخواهد چهار فرسخ رفته و چهار فرسخ ديگر برگردد از وقتى كه شروع به راه رفتن بعد از تصميمش نمايد نماز را شكسته مىخواند، و در اين صورت نيز فرقى نيست كه در حال ترديد راه برود يا نرود.
شرط چهارم - آن كه نخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد يا ده روز يا بيشتر در جائى بماند، پس كسى كه مىخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد، يا ده روز در محلى بماند، بايد نماز را تمام بخواند.