(مسأله 71) اگر شك كند كه مخرج را تطهير كرده يا نه، لازم است تطهير نمايد، اگر چه عادتا هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مىكرده.
(مسأله 72) اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز، مخرج را تطهير كرده يا نه در صورتى كه احتمال بدهد كه پيش از شروع به نماز ملتفت حالش بوده نمازى كه خوانده صحيح است، ولى براى نمازهاى بعدى بايد تطهير كند.
استبراء (مسأله 73) استبراء عمل مستحبى است كه مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مىدهند، براى آن كه اطمينان كنند بول در مجرى نمانده است. و آن داراى اقسامى است و بهترين آنها اين است كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند، و بعد انگشت شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‌گاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.
(مسأله 74) آبى كه گاهى بعد از ملاعبه و بازى كردن با زن از انسان خارج مىشود و به آن (مذى) مىگويند پاك است، و نيز آبى كه گاهى بعد از منى بيرون مىآيد و به آن (وذى) گفته مىشود، و آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مىآيد و به آن (ودى) مىگويند اگر بول به آن نرسيده باشد پاك است. و چنانچه انسان بعد از بول استبراء كند و بعد آبى از او خارج شود، و شك كند كه بول است يا يكى از اين سه آب پاك مىباشد.
(مسأله 75) اگر انسان شك كند كه استبراء كرده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، نجس مىباشد. و چنانچه وضو گرفته باشد باطل مىشود. ولى اگر شك كند استبرائى كه كرده درست بوده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه پاك مىباشد و وضو را هم باطل نمىكند.
(مسأله 76) كسى كه استبراء نكرده اگر بواسطه آن مدتى از بول كردن او گذشته، يقين كند بول در مجرى نمانده است و رطوبتى ببيند و شك كند كه