غير سيد زكات بگيرد.
(مسأله 1964) به كسى كه معلوم نيست سيد است يا نه، مىشود زكات داد.
نيت زكات (مسأله 1965) انسان بايد زكات را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيت معين كند كه آنچه را مىدهد زكات مال است يا زكات فطره. ولى اگر مثلا زكات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معين كند چيزى را كه مىدهد زكات گندم است يا زكات جو.
(مسأله 1966) كسى كه زكات چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكات بدهد، و نيت هيچ كدام آنها را نكند، چنانچه چيزى را كه داده هم جنس يكى از آنها باشد زكات همان جنس حساب مىشود. و اگر از قسم پول بدهد كه هم جنس هيچ كدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت مىشود، پس كسى كه زكات چهل گوسفند و زكات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلا يك گوسفند از بابت زكات بدهد و نيت هيچ كدام آنها را نكند، زكات گوسفند حساب مىشود ولى اگر مقدارى پول نقره يا اسكناس بدهد به زكاتى كه براى گوسفند و طلا بدهكار است تقسيم مىشود.
(مسأله 1967) اگر كسى را وكيل كند كه زكات مال او را بدهد، موقعى كه زكات را به آن وكيل مىدهد، بايد نيت كند كه آنچه را وكيل او بعدا به فقير مىدهد زكات باشد، و احوط اين است كه نيت او تا زمان رسيدن زكات به فقير مستمر باشد.
(مسأله 1968) اگر بدون قصد قربت زكات را به فقير بدهد و پيش از آن كه آن مال از بين برود، نيت زكات كند، زكات حساب مىشود.