اجداد او همراه نباشد. در اين دو مورد پاكى طفل به تابعيت مشروط به اين است كه طفل در صورت مميز بودن اظهار كفر ننمايد.
(مسأله 218) تخته يا سنگى كه روى آن ميت را غسل مىدهند، و پارچه‌اى كه با آن عورت ميت را مىپوشانند، و دست كسى كه او را غسل مىدهد تمام اين چيزها كه با ميت شسته شده است بعد از تمام شدن غسل، پاك مىشود.
(مسأله 219) كسى كه چيزى را آب مىكشد، بعد از پاك شدن آن چيز دست او هم كه با آن چيز شسته شده پاك مىشود.
(مسأله 220) اگر لباس و مانند آن را با آب قليل آب بكشند و به اندازه معمول فشار دهند تا آبى كه روى آن ريخته‌اند جدا شود، آبى كمى كه در آن مىماند پاك است و همچنين است آبى كه از او جدا شده به تفصيلى كه در مسأله (27) گذشت.
(مسأله 221) ظرف نجس را كه با آب قليل آب مىكشند بعد از جدا شدن آبى كه براى پاك شدن روى آن ريخته‌اند، آب كمى كه در آن مىماند پاك است. و همچنين است آبى كه از او جدا شده به تفصيلى كه در مسأله (27) گذشت.
9 - بر طرف شدن عين نجاست (مسأله 222) اگر بدن حيوان به عين نجس مثل خون، يا متنجس مثل آب نجس آلوده شود، چنانچه آنها بر طرف شود، بدن آن حيوان پاك مىشود و هم چنين است باطن بدن انسان مثل توى دهان و بينى. مثلا اگر خونى از لاى دندان بيرون آيد و در آب دهان از بين برود، آب كشيدن توى دهان لازم نيست ولى اگر دندان عاريه در دهان نجس شود، بايد آن را آب بكشند.
(مسأله 223) اگر غذا لاى دندان مانده باشد و داخل دهان خون بيايد چنانچه انسان نداند كه خون به غذا رسيده، آن غذا پاك است، و اگر خون به آن برسد نجس مىشود.
(مسأله 224) مقدارى از لبها و پلك چشم كه موقع بستن روى هم مىآيد و نيز جائى را كه انسان نمىداند از ظاهر بدن است يا باطن آن، اگر نجس