كند و چنانچه تا رمضان آينده قضاى آن روزه را بجا نياورد، براى هر روز يك مد طعام نيز كفاره بدهد.
(مسأله 1720) اگر روزه رمضان را عمدا نگيرد و در روز مكرر جماع يا استمناء كند، كفاره هم مكرر مىشود، ولى اگر چند مرتبه كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد، مثلا چند مرتبه غذا بخورد يك كفاره كافيست.
(مسأله 1721) بعد از مرگ پدر، پسر بزرگتر بايد قضاى روزه او را به تفصيلى كه در نماز در صفحه (251) گفته شد بجا آورد.
(مسأله 1722) اگر پدر غير از روزه رمضان، روزه واجب ديگرى را مانند روزه نذر نگرفته باشد، احتياط واجب آنست كه پسر بزرگتر قضا نمايد. ولى اگر براى روزه‌اى اجير شده و نگرفته باشد قضاء آن بر پسر بزرگ لازم نيست.
احكام روزه مسافر (مسأله 1723) مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند، نبايد روزه بگيرد، و مسافرى كه نمازش را تمام مىخواند، مثل كسى كه شغلش مسافرت، يا سفر او سفر معصيت است، بايد در سفر روزه بگيرد.
(مسأله 1724) مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد، ولى براى فرار از روزه مسافرت مكروه است. و همچنين است مطلق سفر قبل از روز بيست و چهارم در ماه رمضان مگر اين كه سفر براى حج يا عمره يا به جهت ضرورتى باشد.
(مسأله 1725) اگر غير روزه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلا نذر كرده باشد روز معينى را روزه بگيرد، بهتر آنست كه تا ناچار نشود در آن روز مسافرت نكند. و اگر در سفر باشد، چنانچه ممكن است قصد كند كه ده روز در جائى بماند و آن روز را روزه بگيرد، ولى ظاهر آنست كه سفر جائز است و قصد اقامه واجب نيست و در صورتى كه روزه نگيرد لازم است روزه آن روز را قضا كند.
(مسأله 1726) اگر نذر كند روزه مستحبى بگيرد، و روز آن را معين نكند،