(مسأله 376) اگر براى غسل ترتيبى وقت ندارد، و براى ارتماسى وقت دارد، بايد غسل ارتماسى كند.
(مسأله 377) كسى كه روزه‌اى گرفته كه واجب معين است، يا براى حج يا عمره احرام بسته، نمىتواند غسل ارتماسى كند. ولى اگر از روى فراموشى غسل ارتماسى كند غسلش صحيح است.
احكام غسل كردن (مسأله 378) در غسل ارتماسى يا ترتيبى پاك بودن تمام بدن پيش از غسل لازم نيست، بلكه اگر به فرو رفتن در آب يا ريختن آن به قصد غسل، بدن پاك شود غسل محقق مىشود.
(مسأله 379) كسى كه از حرام جنب شده با آب گرم غسل كند اگر چه عرق مىكند غسل او صحيح است و احتياط مستحب آنست كه با آب سرد غسل كند.
(مسأله 380) اگر در غسل به اندازه سر موئى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است، ولى شستن مثل توى گوش و بينى و هر چه از باطن شمرده مىشود، واجب نيست.
(مسأله 381) جائى را كه شك دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن چنانچه قبلا از ظاهر بوده بايد بشويد و الا واجب نيست.
(مسأله 382) اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن بقدرى گشاد باشد كه داخل آن از ظاهر شمرده شود، بايد آن را شست. و اگر نه شستن آن لازم نيست.
(مسأله 383) چيزى را كه مانع رسيدن آب به بدن است، بايد بر طرف كند و اگر پيش از آن كه يقين كند بر طرف شده غسل نمايد غسل او باطل است.
(مسأله 384) اگر موقع غسل شك كند، چيزى كه مانع از رسيدن آب باشد در بدن او هست يا نه، بايد وارسى كند تا مطمئن شود كه مانعى نيست.
(مسأله 385) در غسل بايد موهاى كوتاهى را كه جزء بدن حساب مىشود بشويد و شستن موهاى بلند واجب نيست. بلكه اگر آب را طورى به پوست برساند كه آنها تر نشود، غسل صحيح است، ولى اگر رساندن آب به پوست بدون شستن آنها