نصاب گاو (مسأله 1920) گاو دو نصاب دارد: نصاب اول آن سى تا است كه وقتى شماره گاو به سى رسيد، اگر شرائطى را كه گفته شد داشته باشد بايد يك گوساله‌اى كه داخل سال دوم شده از بابت زكات بدهد. و احتياط واجب آنست كه گوساله نر باشد، و نصاب دوم آن چهل است و زكات آن يك گوساله ماده‌ايست كه داخل سال سوم شده باشد و زكات ما بين سى و چهل واجب نيست، مثلا كسى سى و نه گاو دارد فقط بايد زكات سى تاى آنها را بدهد و نيز اگر از چهل گاو زيادتر داشته باشد، تا به شصت نرسيده، فقط بايد زكات چهل تاى آن را بدهد، و بعد از آن كه به شصت رسيد، چون دو برابر نصاب اول را دارد، بايد دو گوساله‌اى كه داخل سال دوم شده بدهد، و هم چنين هر چه بالا رود بايد يا سى تا سى تا حساب كند، يا چهل تا چهل تا، يا سى و چهل حساب نمايد، و زكات آن را بدستورى كه گفته شد بدهد. ولى بايد طورى حساب كند كه چيزى باقى نماند، يا اگر چيزى باقى مىماند از نه بيشتر نباشد، مثلا اگر هفتاد گاو دارد، بايد به حساب سى و چهل حساب كند و براى سى تاى آن زكات سى تا، و براى چهل تاى آن زكات چهل تا را بدهد، چون اگر به حساب سى تا حساب كند، ده تا زكات نداده مىماند.
نصاب گوسفند (مسأله 1921) گوسفند پنج نصاب دارد: (اول) چهل تا است و زكات آن يك گوسفند است و تا گوسفند به چهل نرسد زكات ندارد. (دوم) صد و بيست و يك است و زكات آن دو گوسفند است. (سوم) دويست و يك است و زكات آن سه گوسفند است. (چهارم) سيصد و يك است و زكات آن چهار گوسفند است. (پنجم) چهار صد و بالاتر از آنست كه بايد آنها را صد تا صد تا حساب كند، و براى هر صد تاى آنها يك گوسفند بدهد. و لازم نيست زكات را از خود گوسفندها بدهد، بلكه اگر گوسفند ديگرى بدهد، يا مطابق قيمت گوسفند پول بدهد، كافى است.