است نمىتوانند به يكديگر نگاه محرمانه نمايند و گمان به اين كه وكيل صيغه را خوانده است كفايت نمىكند، ولى اگر وكيل بگويد صيغه را خوانده‌ام كافى است.
(مسأله 2375) اگر زنى كسى را وكيل كند كه مثلا ده روزه او را به عقد مردى در آورد و ابتداى ده روز را معين نكند، آن وكيل مىتواند هر وقت كه بخواهد او را ده روز به عقد آن مرد در آورد ولى اگر معلوم باشد كه زن، روز يا ساعت معينى را قصد كرده، بايد صيغه را مطابق قصد او بخواند.
(مسأله 2376) يك نفر مىتواند براى خواندن صيغه عقد دائم يا غير دائم از طرف دو نفر وكيل شود و نيز انسان مىتواند از طرف زن وكيل شود و او را براى خود بطور دائم يا غير دائم عقد كند ولى احتياط مستحب آنست كه عقد را دو نفر بخوانند.
دستور خواندن عقد (مسأله 2377) اگر صيغه عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند، و زن بگويد (زوجتك نفسي على الصداق المعلوم) يعنى خود را زن تو نمودم به مهرى كه معين شده پس از آن بدون فاصله مرد بگويد (قبلت التزويج) يعنى قبول كردم ازدواج را عقد صحيح است و اگر ديگرى را وكيل كنند كه از طرف آنها صيغه عقد را بخواند چنانچه مثلا اسم مرد (احمد) و اسم زن (فاطمه) باشد و وكيل زن بگويد (زوجت موكلك احمد موكلتى فاطمة على الصداق المعلوم) پس بدون فاصله وكيل مرد بگويد (قبلت التزويج لموكلي احمد على الصداق المعلوم) صحيح مىباشد و بنابر احتياط واجب بايد لفظى كه مرد مىگويد با لفظى كه زن مىگويد مطابق باشد. مثلا اگر زن (زوجت) مىگويد مرد هم (قبلت التزويج) بگويد.
(مسأله 2378) اگر خود زن و مرد بخواهند صيغه عقد غير دائم را بخوانند بعد از آن كه مدت و مهر را معين كردند، چنانچه زن بگويد (زوجتك نفسي في المدة المعلومة على المهر المعلوم) بعد بدون فاصله مرد بگويد (قبلت) صحيح