نمايد.
(مسأله 1657) اگر روزه‌دار بتواند از قئ‌ كردن خوددارى كند، چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.
(مسأله 1658) اگر مگس در گلوى روزه‌دار برود، چنانچه ممكن باشد، بايد آن را بيرون آورد و روزه او باطل نمىشود. ولى اگر بداند كه بواسطه بيرون آوردن قى مىكند واجب نيست بيرون آورد و روزه او صحيح است.
(مسأله 1659) اگر سهوا چيزى را فرو ببرد و پيش از رسيدن به شكم يادش بيايد كه روزه است، بيرون آوردن آن لازم نيست و روزه او صحيح است.
(مسأله 1660) اگر يقين داشته باشد كه بواسطه آروغ زدن، چيزى از گلو بيرون مىآيد، بنابر احتياط نبايد عمدا آروغ بزند، ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد.
(مسأله 1661) اگر آروغ بزند و چيزى در گلو يا دهانش بيايد، بايد آن را بيرون بريزد و اگر بىاختيار فرو رود، روزه‌اش صحيح است.
احكام چيزهائى كه روزه را باطل مىكند (مسأله 1662) اگر انسان عمدا و از روى اختيار كارى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد، روزه او باطل مىشود و چنانچه از روى عمد نباشد اشكال ندارد، ولى جنب اگر بخوابد و به تفصيلى كه در مسأله (1639) گفته شد تا اذان صبح غسل نكند، روزه او باطل است.
(مسأله 1663) اگر روزه‌دار سهوا يكى از كارهائى كه روزه را باطل مىكند، انجام دهد، و به خيال اين كه روزه‌اش باطل شده، عمدا دوباره يكى از آنها را بجا آورد روزه او باطل مىشود.
(مسأله 1664) اگر چيزى به زور در گلوى روزه‌دار بريزند، يا سر او را به زور در آب فرو برند، روزه او باطل نمىشود، ولى اگر مجبورش كنند، كه روزه خود را باطل كند مثلا به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر مالى يا جانى به تو مىزنيم و