كسانى كه روزه بر آنها واجب نيست (مسأله 1734) كسى كه بواسطه پيرى نمىتواند روزه بگيرد، يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست. ولى در صورت دوم بايد براى هر روز يك مد طعام - گندم يا جو يا نان و مانند اينها - به فقير بدهد.
(مسأله 1735) كسى كه بواسطه پيرى روزه نگرفته اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد، احتياط مستحب آن است كه قضاى روزه‌هائى را كه نگرفته است بجا آورد.
(مسأله 1736) اگر انسان مرضى دارد كه زياد تشنه مىشود، و نمىتواند تشنگى را تحمل كند، يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست ولى در صورت دوم بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، و احتياط مستحب آنست كه بيشتر از مقدارى كه ناچار است آب نياشامد، و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد، بنابر احتياط روزه‌هائى را كه نگرفته قضا نمايد.
(مسأله 1737) زنى كه زائيدن او نزديك است و روزه براى حملش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست، و بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، و نيز اگر روزه براى خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست و بنابر احتياط مستحب براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت روزه‌هائى را كه نگرفته بايد قضا نمايد.
(مسأله 1738) زنى كه بچه شير مىدهد و شير او كم است چه مادر بچه يا دايه او باشد يا بىاجرت شير دهد اگر روزه براى خودش يا بچه‌اى كه شير مىدهد ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست و بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و نيز اگر براى خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نيست و بنابر احتياط مستحب براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت روزه‌هائى را كه نگرفته بايد قضا نمايد، ولى اگر كسى پيدا شود كه بىاجرت بچه را شير دهد يا براى شير دادن بچه از پدر يا مادر بچه يا از كس ديگرى كه اجرت او را بدهد اجرت