نيست اقدام نمايند، ولى اگر او عمل را نيمه كاره بگذارد، بايد ديگران تمام كنند.
(مسأله 550) اگر انسان اطمينان كند كه ديگرى مشغول كارهاى ميت شده، واجب نيست به كارهاى ميت اقدام كند، ولى اگر شك يا گمان دارد، بايد اقدام نمايد.
(مسأله 551) اگر كسى بداند غسل يا كفن يا نماز يا دفن ميت را باطل انجام داده‌اند، بايد دوباره انجام دهد، ولى اگر گمان دارد كه باطل بوده، يا شك دارد كه درست بوده يا نه، لازم نيست اقدام نمايد.
(مسأله 552) بنابر احتياط براى غسل و كفن و نماز و دفن ميت، بايد از ولى او اجازه بگيرند.
(مسأله 553) ولى زن شوهر او است و بعد از او، مردهائى كه از ميت ارث مىبرند مقدم بر زنهاى ايشانند.
(مسأله 554): اگر كسى بگويد من ولى ميت هستم، يا ولى ميت به من اجازه داده كه غسل و كفن و دفن ميت را انجام دهم يا بگويد راجع به امور تجهيز ميت من وصى او مىباشم، چنانچه به حرف او اطمينان دارند يا ميت در تصرف او است يا اين كه دو نفر عادل بلكه يك نفر شخصى كه مورد اطمينان باشد به گفته او شهادت دهند، بايد حرف او را قبول كرد.
(مسأله 555) اگر ميت براى غسل و كفن و دفن و نماز خود غير از ولى كسى ديگرى را معين كند، ولايت اين امور با او است و لازم نيست كسى كه ميت او را براى انجام اين كارها معين كرده، اين وصيت را قبول كند، ولى اگر قبول كرد، بايد به آن عمل نمايد.
كيفيت غسل ميت (مسأله 556) واجب است ميت را سه غسل بدهند: ((اول)) با آبى كه با سدر مخلوط باشد. ((دوم)) با آبى كه با كافور مخلوط باشد. ((سوم)) با آب خالص.
(مسأله 557) سدر و كافور بايد باندازه‌اى زياد نباشد، كه آب را مضاف كند و به اندازه‌اى هم كم نباشد، كه نگويند سدر و كافور با آب مخلوط شده است.