مكان نمازگزار مكان نمازگزار هفت شرط دارد: ((شرط اول)) آن كه مباح باشد.
(مسأله 875) كسى كه در ملك غصبى نماز مىخواند اگر چه روى فرش و تخت و مانند اينها باشد، در صورتى كه مواضع سجودش غصبى باشد نمازش باطل است. و همچنين است حال در مسائل آينده، ولى نماز خواندن در زير سقف غصبى و خيمه غصبى مانعى ندارد.
(مسأله 876) نماز خواندن در ملكى كه منفعت آن مال ديگرى است بدون اجازه كسى كه منفعت ملك مال او مىباشد باطل است، مثلا در خانه اجاره‌اى اگر صاحب خانه يا ديگرى بدون اجازه كسى كه آن خانه را اجاره كرده نماز بخواند، نمازش باطل است، و اگر ميت وصيت كرده باشد كه ثلث مال او را به مصرفى برسانند، در صورتى كه عمل به وصيت نشده باشد نمىشود در ملك او نماز خواند.
(مسأله 877) كسى كه در مسجد نشسته، اگر ديگرى او را غصب كند و در آنجا نماز بخواند نمازش باطل است.
(مسأله 878) اگر در جائى كه غصبى بودن آن را فراموش كرده نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد، نماز او صحيح است، ولى كسى كه خودش جائى را غصب كرده، اگر فراموش كند و در آنجا نماز بخواند نمازش باطل است و اگر در جائى كه نمىداند غصبى است نماز بخواند، و بعد از نماز بفهمد كه محل سجده‌اش غصبى بوده بعيد نيست كه نمازش باطل باشد.
(مسأله 879) اگر بداند جائى غصبى است، ولى نداند كه در جاى غصبى نماز باطل است و در آنجا نماز بخواند، نماز او باطل مىباشد.
(مسأله 880) كسى كه ناچار است نماز واجب را سواره بخواند، چنانچه حيوان سوارى يا زين يا نعل آن غصبى باشد نماز او باطل است، و هم چنين است اگر بخواهد سواره بر آن حيوان، نماز مستحبى بخواند.
(مسأله 881) كسى كه در ملكى با ديگرى شريك است اگر سهم او جدا نباشد، بدون اجازه شريكش نمىتواند در آن ملك تصرف كند و نماز بخواند.