خودش براى جلوگيرى از ضرر چيزى بخورد، روزه او باطل مىشود.
(مسأله 1665) روزه‌دار نبايد جائى برود كه مىداند چيزى در گلويش مىريزند، يا مجبورش مىكنند كه خودش روزه خود را باطل كند، و اگر برود، و چيزى در گلويش بريزند، يا از روى ناچارى خودش كارى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد، روزه او باطل مىشود، بلكه اگر قصد رفتن كند، اگر چه نرود روزه‌اش باطل است.
آنچه براى روزه‌دار مكروه است (مسأله 1666) چند چيز براى روزه‌دار مكروه است و از آن جمله است:
(1) دوا ريختن به چشم و سرمه كشيدن، در صورتى كه مزه يا بوس آن به حلق برسد (2) انجام دادن هر كارى مانند خون گرفتن و حمام رفتن كه باعث ضعف مىشود (3) انفيه كشيدن، اگر نداند كه به حلق مىرسد و اگر بداند به حلق مىرسد جائز نيست (4) بو كردن گياهان معطر (5) نشستن زن در آب (6) استعمال شاف (7) تر كردن لباسى كه در بدن است (8) كشيدن دندان و هر كارى كه بواسطه آن از دهان خون بيايد. (9) مسواك كردن با چوب تر (10) بىجهت آب يا چيزى روان در دهان كردن. و نيز مكروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى زن خود را ببوسد، يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد. و اگر به قصد بيرون آمدن منى باشد روزه او باطل مىشود.
جائى كه قضا و كفاره واجب است (مسأله 1667) اگر در روزه ماه رمضان در شب جنب شود و به تفصيلى كه در مسأله (1639) گفته شد بيدار شود و دوباره بخواند و تا اذان صبح بيدار نشود فقط بايد قضاى آن روزه را بگيرد. ولى اگر كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند عمدا انجام دهد در صورتى كه مىدانسته آن كار روزه را باطل مىكند، قضا و كفاره بر او واجب مىشود.