راه ثابت شدن اول ماه (مسأله 1739) اول ماه به چهار چيز ثابت مىشود: (اول) آن كه خود انسان ماه را ببيند. (دوم) عده‌اى كه از گفته آنان يقين يا اطمينان پيدا مىشود، بگويند ماه را ديده‌ايم و همچنين است هر چيزى كه بواسطه آن يقين يا اطمينان پيدا شود. (سوم) دو مرد عادل بگويند كه در شب ماه را ديده‌ايم، ولى اگر صفت ماه را بر خلاف يكديگر بگويند، اول ماه ثابت نمىشود. (چهارم) سى روز از اول ماه شعبان بگذرد كه بواسطه آن اول ماه رمضان ثابت مىشود، و سى روز از اول رمضان بگذرد كه بواسطه آن، اول ماه شوال ثابت مىشود.
(مسأله 1740) اول ماه به حكم حاكم شرع ثابت نمىشود، و رعايت احتياط اولى است.
(مسأله 1741) اول ماه با پيشگوئى منجمين ثابت نمىشود. ولى اگر انسان از گفته آنان يقين يا اطمينان پيدا كند، بايد به آن عمل نمايد.
(مسأله 1742) بلند بودن ماه يا دير غروب كردن آن، دليل نمىشود كه شب پيش، شب اول ماه بوده است، بلى اگر پيش از ظهر ماده ديده شود آن روز اول ماه محسوب مىشود و هم چنين اگر ماه طوق داشته باشد، معلوم مىشود مال شب سابق بوده.
(مسأله 1743) اگر اول ماه رمضان براى كسى ثابت نشود و روزه نگيرد، چنانچه بعد ثابت شود كه شب پيش اول ماه بوده، بايد روزه آن روز را قضا نمايد.
(مسأله 1744) اگر در شهرى اول ماه ثابت شود، در شهرهاى ديگر چه دور باشند چه نزديك چه در افق متحد باشند يا نه نيز ثابت مىشود در صورتى كه در شب مشترك باشند ولو اين كه اول شب يكى آخر شب ديگرى باشد.
(مسأله 1745) اول ماه به تلگراف ثابت نمىشود، مگر انسان بداند كه تلگراف از روى شهادت دو مرد عادل يا از راه ديگرى بوده كه شرعا معتبر است.