(مسأله 40) زمين نجسى كه باران بر آن ببارد پاك مىشود، و اگر باران بر زمين جارى شود و در حال باريدن بجاى نجسى كه زير سقف است برسد آن را نيز پاك مىكند.
(مسأله 41) خاك نجسى كه بواسطه باران گل مىشود، پاك است.
(مسأله 42) هر گاه آب باران در جائى جمع شود، اگر چه كمتر از كر باشد موقعى كه باران مىآيد چيز نجسى را در آن بشويند و آب بو يا رنگ يا مزه نجاست نگيرد آن چيز نجس پاك مىشود.
(مسأله 43) اگر بر فرش پاكى كه روى زمين نجس است باران ببارد، و بر آن زمين نجس جارى شود، فرش نجس نمىشود و زمين هم پاك مىگردد.
در حال باريدن از فرش به زمين برسد فرش نجس نمىشود و زمين هم پاك مىگردد.
5 - آب چاه (مسأله 44) آب چاهى كه از زمين مىجوشد، اگر چه كمتر از كر باشد چنانچه نجاست به آن برسد، تا وقتى كه بو يا رنگ يا مزه آن بواسطه نجاست تغيير نكرده پاك است ولى مستحب است پس از رسيدن بعضى از نجاستها، مقدارى كه در كتابهاى مفصل گفته شده از آب آن بكشند.
(مسأله 45) اگر نجاستى در چاه بريزد و بو يا رنگ يا مزه آب آن را تغيير دهد، چنانچه تغيير آب چاه از بين برود، پاك مىشود، و بهتر اين است كه با آبى كه از چاه مىجوشد مخلوط گردد.
(مسأله 46) اگر آب باران در گودالى جمع شود و كمتر از كر باشد، پس از بريدن باران به رسيدن نجاست به آن نجس مىشود.
احكام آبها (مسأله 47) آب مضاف كه معنى آن در مسأله (15) گفته شد، چيز نجس را پاك نمىكند و وضو و غسل هم با آن باطل است.
(مسأله 48) آب مضاف هر قدر زياد باشد، اگر ذره‌اى نجاست به آن برسد نجس مىشود، ولى چنانچه با فشار روى چيز نجس بريزد، مقدارى كه به چيز نجس رسيده نجس است و مقدارى كه نرسيده است پاك مىباشد. مثلا اگر گلاب را از