پوشانيدن بدن در نماز (مسأله 796) مرد بايد در حال نماز اگر چه كسى او را نمىبيند عورتين خود را بپوشاند. و بهتر آنست كه از ناف تا زانو را هم بپوشاند.
(مسأله 797) زن بايد در موقع نماز، تمام بدن حتى سر و موى خود را بپوشاند، و احتياط مستحب آن است كه كف پاها را هم بپوشاند. ولى پوشاندن صورت به مقدارى كه در وضو شسته مىشود و دستها تا مچ و روى پاها تا مچ پا لازم نيست. اما براى آن كه واجب را پوشانده است، بايد مقدارى از اطراف صورت يقين كند كه مقدار و قدرى پائين‌تر از مچها را هم بپوشاند.
(مسأله 798) موقعى كه انسان قضاى سجده فراموش شده يا تشهد فراموش شده را بجا مىآورد بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند. و احتياط مستحب آن است كه در موقع بجا آوردن سجده سهو نيز خود را بپوشاند.
(مسأله 799) اگر انسان عمدا يا از روى ندانستن مسأله، از روى تقصير در نماز عورتش را نپوشاند نمازش باطل است.
(مسأله 800) اگر شخصى در بين نماز بفهمد كه عورت او پيدا است، اظهر اين است كه نمازش باطل است، ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز عورت او پيدا بوده، نمازش صحيح است و همچنين است اگر در اثناء نماز بفهمد كه قبلا عورتش پيدا بوده، در صورتى كه فعلا پوشيده باشد.
(مسأله 801) اگر لباس در حال ايستادن عورت را مىپوشاند، ولى ممكن است در حال ديگر، مثلا در حال ركوع و سجود نپوشاند، چنانچه موقعى كه عورت او پيدا مىشود، بوسيله‌اى آن را بپوشاند، نماز او صحيح است، ولى احتياط مستحب آنست كه با آن لباس نماز نخواند.
(مسأله 802) انسان موقعى كه پوشاك ندارد مىتواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند.
(مسأله 803) انسان در حال ناچارى مىتواند در نماز خود را با گل بپوشاند.