نيست كارهاى استحاضه را انجام دهد.
(مسأله 409) زن مستحاضه بعد از آن كه خونش قطع شد، فقط براى نماز اولى كه مىخواند، بايد كارهاى استحاضه را انجام دهد، و براى نمازهاى بعدى لازم نيست.
(مسأله 410) اگر زن نداند استحاضه او چه قسم است، موقعى كه مىخواهد نماز بخواند، بايد مقدارى پنبه داخل فرج نمايد، و كمى صبر كند، و بيرون آورد و بعد از آن كه فهميد استحاضه او كدام يك از آن سه قسم است كارهائى را كه براى آن قسم دستور داده شده انجام دهد، ولى اگر بداند تا وقتى كه مىخواهد نماز بخواند استحاضه او تغيير نمىكند، پيش از داخل شدن وقت هم مىتواند خود را وارسى كند.
(مسأله 411) زن مستحاضه اگر پيش از آن كه خود را وارسى كند، مشغول نماز شود، چنانچه قصد قربت داشته و به وظيفه خود عمل كرده مثلا استحاضه‌اش قليله بوده و به وظيفه استحاضه قليله عمل نموده، نماز او صحيح است، و اگر قصد قربت نداشته يا عمل او مطابق وظيفه‌اش نبوده مثل آن كه استحاضه او متوسطه بوده و به وظيفه قليله رفتار كرده، نماز او باطل است.
(مسأله 412) زن مستحاضه اگر نتواند خود را وارسى نمايد، بايد به آنچه مسلما وظيفه او است عمل كند، مثلا اگر نمىداند استحاضه او قليله است يا متوسطه بايد كارهاى استحاضه قليله را انجام دهد، و اگر نمىداند متوسطه است يا كثيره بايد كارهاى استحاضه متوسطه را انجام دهد، ولى اگر بداند سابقا كدام يك از آن سه قسم‌ بوده، بايد به وظيفه همان قسم رفتار نمايد.
(مسأله 413) اگر خون استحاضه در اول ظهورش در باطن باشد و بيرون نيايد، وضو يا غسل را كه زن داشته باطل نمىكند، و اگر بيرون بيايد هر چند كم باشد وضو و غسل را باطل مىكند.
(مسأله 414) زن مستحاضه كه بعد از وضو يا غسل در اثناء آنها خون ديده اگر بعد از نماز خود را وارسى كند و خون نبيند چنانچه وقت وسعت داشته باشد، بنابر احتياط لازم است بر حسب وظيفه‌اش وضو گرفته يا غسل نمايد و آن نماز را اعاده كند اگر چه بداند دوباره خون مىآيد.