ممكن نباشد، بايد آنها را بشويد كه آب به بدن برسد.
(مسأله 386) تمام شرطهائى كه براى صحيح بودن وضو گفته شد، مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است، ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پائين بشويد، و نيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن سر و گردن فورا بدن را بشويد، پس اگر بعد از شستن سر و گردن صبر كند، و بعد از مدتى بدن را بشويد اشكال ندارد. بلكه لازم نيست تمام سر و گردن يا بدن را يك مرتبه بشويد پس جائز است مثلا سر را شسته و بعد از مدتى گردن را بشويد، ولى كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول يا غائط خوددارى كند، اگر به اندازه‌اى كه غسل كند و نماز بخواند بول و غائط از او بيرون نمىآيد بايد فورا غسل كند و بعد از غسل هم فورا نماز بخواند.
(مسأله 387) كسى كه پول حمامى را بدون اين كه بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد، اگر چه بعد حمامى را راضى كند، غسل او باطل است.
(مسأله 388) اگر حمامى راضى باشد كه پول حمام نسيه بماند، ولى كسى كه غسل مىكند قصدش اين باشد كه طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد غسل او باطل است.
(مسأله 389) اگر پولى را كه خمس آن را نداده به حمامى بدهد، اگر چه مرتكب حرام شده، ولى ظاهر اين است كه غسل او صحيح باشد و ذمه‌اش به مستحقين خمس مشغول مىشود.
(مسأله 390) اگر مخرج غائط را در آب خزينه تطهير كند، و پيش از غسل شك كند كه چون در خزينه تطهير كرده حمامى به غسل كردن او راضى است يا نه، غسل او باطل است، مگر اين كه پيش از غسل حمامى را راضى كند.
(مسأله 391) اگر شك كند كه غسل كرده يا نه بايد غسل كند، ولى اگر بعد از غسل شك كند، كه غسل او درست بوده يا نه، در صورتى كه احتمال بدهد كه وقت غسل ملتفت بوده و صحيح بجا آورده، لازم نيست دوباره غسل نمايد.
(مسأله 392) اگر در بين غسل حدث اصغر از او سر زند مثلا بول كند لازم نيست غسل را رها كرده و غسل ديگرى بنمايد، و چنانچه بخواهد غسل ترتيبى نمايد بنابر احتياط مستحبى وضو هم بگيرد.