(مسأله 343) اگر جائى از اعضاء وضو را رگ زده است، و نمىتواند آن را آب بكشد، يا آب براى آن ضرر دارد، لازم است تيمم نمايد.
(مسأله 344) اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست، يا بقدرى مشقت دارد كه نمىشود تحمل كرد، وظيفه‌اش تيمم است مگر آن كه آن چيزى كه چسبيده دوا باشد، حكم جبيره را دارد.
(مسأله 345) در غير غسل ميت از سائر اغسال غسل جبيره‌اى مثل وضوى جبيره‌اى است ولى بايد آن را ترتيبى بجا آورند واظهر اين است كه اگر در بدن زخم يا دمل باشد و محل مجبور باشد واجب است غسل، و احتياطا مسح بر جبيره هم نمايد و اگر محل مكشوف باشد مكلف مخير است بين غسل و تيمم، و در صورتى كه غسل را اختيار كند احتياط مستحب آن است كه پارچه پاكى روز زخم يا دمل باز گذاشته و روى پارچه را مسح نمايد. و اما اگر در بدن شكستگى باشد بايد غسل بنمايد و احتياطا روى جبيره را هم مسح كند و در صورتى كه مسح روى جبيره ممكن نباشد يا اين كه محل شكسته باز باشد لازم است تيمم كند.
(مسأله 346) كسى كه وظيفه او تيمم است، اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شكستگى باشد، بايد به دستور وضوى جبيره‌اى، تيمم جبيره‌اى نمايد.
(مسأله 347) كسى كه بايد با وضو يا غسل جبيره‌اى نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او بر طرف نمىشود، مىتواند در اول وقت نماز بخواند ولى اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او بر طرف شود، بهتر آنست كه صبر كند، و چنانچه عذر او بر طرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيره‌اى بجا آورد. ولى در صورتى كه اول وقت نماز را خواند و تا آخر وقت عذرش بر طرف شد، لازم است وضو گرفته يا غسل كرده و نماز را اعاده نمايد.
(مسأله 348) اگر انسان براى مرضى كه در چشم او است موى چشم خود را بچسباند، بايد تيمم نمايد.
(مسأله 349) كسى كه نمىداند وظيفه‌اش تيمم است يا وضوى جبيره‌اى، بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
(مسأله 350) نمازهائى را كه انسان با وضوى جبيره‌اى خوانده و تا آخر