(مسأله 415) زن مستحاضه اگر بداند از وقتى كه مشغول وضو يا غسل شده خونى از او بيرون نيامده، مىتواند خواندن نماز را تا وقتى كه مىداند پاك مىماند تأخير بيندازد.
(مسأله 416) اگر مستحاضه بداند كه پيش از گذشتن وقت نماز به كلى پاك مىشود، يا به اندازه خواندن نماز خون بند مىآيد، بايد بايد صبر كند و نماز را در وقتى كه پاك است بخواند.
(مسأله 417) اگر بعد از وضو و غسل، خون در ظاهر قطع شود و مستحاضه بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد، به مقدارى كه وضو و غسل و نماز را بجا آورد كلى پاك مىشود، بايد نماز را تأخير بيندازد و موقعى كه به كلى پاك شد دوباره وضو و غسل را بجا آورد و نماز را بخواند. و اگر موقعى كه خون در ظاهر قطع شود وقت نماز تنگ باشد، لازم نيست وضو و غسل را دوباره بجا آورد بلكه با وضو و غسلى كه دارد مىتواند نماز بخواند.
(مسأله 418) مستحاضه كثيره وقتى كه به كلى از خون پاك شد بايد غسل كند ولى اگر بداند از وقتى كه براى نماز پيش مشغول غسل شده ديگر خون نيامده لازم نيست دوباره غسل نمايد.
(مسأله 419) مستحاضه قليله بعد از وضو، و مستحاضه متوسطه بعد از غسل و وضو، و مستحاضه كثيره بعد از غسل بايد فورا مشغول نماز شوند، ولى گفتن اذان و اقامه قبل از نماز اشكال ندارد. و در نماز هم مىتواند كارهاى مستحب مثل قنوت و غيره آن را بجا آورد.
(مسأله 420) زن مستحاضه اگر بين وظيفه‌اى كه دارد از وضو يا غسل و نماز فاصله بيندازد، بايد مطابق وظيفه‌اش دوباره وضو گرفته يا غسل كند و بلا فاصله مشغول نماز شود.
(مسأله 421) اگر خون استحاضه زن جريان دارد و قطع نمىشود، چنانچه براى او ضرر ندارد، بايد بعد از غسل از بيرون آمدن خون جلوگيرى نمايد، و چنانچه كوتاهى كند و خون بيرون آيد بايد دوباره غسل كند، و اگر نماز هم خوانده بايد دوباره بخواند.
(مسأله 422) اگر در موقع غسل، خون قطع نشود، غسل صحيح است ولى