معمولا مردم از آن حوض وضو مىگيرند اشكال ندارد.
(مسأله 275) كسى كه نمىخواهد در مسجدى نماز بخواند، اگر نداند حوض آن را براى همه مردم وقف كرده اند يا براى كسانى كه در آنجا نماز مىخوانند نمىتواند از حوض آن مسجد وضو بگيرد، ولى اگر معمولا كسانى هم كه نمىخواهند در آنجا نماز بخوانند از آن حوض وضو مىگيرند، مىتواند از آن وضو بگيرد.
(مسأله 276) وضو گرفتن از حوض تيمچه‌ها و مسافر خانه‌ها و مانند اينها براى كسانى كه ساكن آنجاها نيستند، در صورتى صحيح است كه معمولا كسانى هم كه ساكن آنجاها نيستند از آنها وضو بگيرند.
(مسأله 277) وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آنها راضى است، اشكال ندارد، ولى اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهى كند، يا اين كه انسان بداند كه مالك راضى نيست، يا اين كه مالك صغير يا مجنون باشد، يا اين كه آن نهرها در تصرف غاصب باشند، در تمام اين چند صورت وضو گرفتن با آب آنها جائز نيست و اما نهرهائى كه در دهات و مانند دهات سيره مردم بر استفاده از آنها جارى است وضو گرفتن و سائر استفاده‌ها از آنها اشكال ندارد اگر چه مالك آنها صغير يا مجنون باشد و نيز مالك آنها حق منع استفاده مردم را ندارد.
(مسأله 278) اگر فراموش كند آب غصبى است و با آن وضو بگيرد صحيح است، ولى كسى كه خودش آب را غصب كرده اگر غصبى بودن آن را فراموش كند و وضو بگيرد وضوى او محل اشكال است.
((شرط چهارم)) آن كه ظرف آب وضو مباح باشد.
((شرط پنجم)) آن كه ظرف آب وضو بنابر احتياط واجب طلا و نقره نباشد. و تفصيل اين دو شرط در مسأله بعدى ذكر مىشود.
(مسأله 279) اگر آب وضو در ظرف غصبى است و غير از آن آب ديگرى ندارد در صورتى كه بتواند بوجه مشروعى آن آب را در ظرف ديگر خالى نمايد لازمست خالى كرده و بعدا وضو بگيرد و چنانچه ميسور نباشد بايد تيمم كند و اگر آب ديگرى دارد لازم است با آن وضو بگيرد و در هر دو صورت اگر معصيت كرده و